The Sorrows of Young Werther
Johann Wolfgang Von GoetheThe Sorrows of Young Werther Sözleri ve Alıntıları
The Sorrows of Young Werther sözleri ve alıntılarını, The Sorrows of Young Werther kitap alıntılarını, The Sorrows of Young Werther en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
How her image haunts me! Waking or asleep, she fills my entire soul! Soon as I close my eyes, here, in my brain, where all the nerves of vision are concentrated, her dark eyes are imprinted. Here- I do not know how to describe it; but, if I shut my eyes, hers are immediately before me: dark as an abyss they open upon me, and absorb my senses.
"Human nature," I continued, "has its limits. It is able to endure a certain degree of joy, sorrow, and pain, but becomes annihilated as soon as this measure is exceeded. The question, therefore, is, not whether a man is strong or weak, but whether he is able to endure the measure of his sufferings. The suffering may be moral or physical; and in my opinion it is just as absurd to call a man a coward who destroys himself, as to call a man a coward who dies of a malignant fever."
All the knowledge I possess every one else can acquire, but my heart is exclusively my own
Sayfa 104 - Maviçatı yayınlarıKitabı okudu
"Oh! you people of sound understandings," I replied, smiling, "are ever ready to exclaim 'Extravagance, and madness, and intoxication!' You moral men are so calm and so subdued! You abhor the drunken man, and detest the extravagant; you pass by, like the Levite, and thank God, like the Pharisee, that you are not like one of them. I have been more than once intoxicated, my passions have always bordered on extravagance: I am not ashamed to confess it; for I have learned, by my own experience, that all extraordinary men, who have accomplished great and astonishing actions, have ever been decried by the world as drunken or insane."
TR: Gülerek, "Ah, bizim akıllı geçinenlerimiz'' dedim. "İhtiras, sarhoşluk, delilik, işinize nasıl gelirse
öyle dersiniz. Sizde bir duygusuzluk, bir vurdumduymazlık var ey ahlakçılar! Kimini sarhoş diye azarlar, kiminden deli diye yüz çevirir, hatta papazlar gibi daha ileri giderek sizi de onlar gibi yaratmadığı için yobazlar gibi Tanrıya şükredersiniz. Ben birkaç kere sarhoş oldum, delilik derecesine yakın ihtiraslara kapıldım. Ama ikisinden de pişmanlık duymuyorum. Çünkü böylelikle, büyük ve imkansız işler başarmış
bütün üstün insanlara neden sarhoş ve deli dendiğini anlamış oldum.
Sayfa 64Kitabı okudu
I treat my poor heart like a sick child, and gratify its every fancy.
Kalbimi hasta bir çocuk yerine koyup, her isteğini yapıyorum.
Sayfa 12Kitabı okudu
"Human nature," I continued, "has its limits. It is able to endure a certain degree of joy, sorrow, and pain, but becomes annihilated as soon as this measure is exceeded. The question, therefore, is, not whether a man is strong or weak, but whether he is able to endure the measure of his sufferings. The suffering may be moral or physical; and in my opinion it is just as absurd to call a man a coward who destroys himself, as to call a man a coward who dies of a malignant fever."
TR: İnsan tabiatının belirli sınırları vardır. Her acıya, neşeye ve üzüntüye belli bir dereceye kadar dayanır. Bu dereceyi aştığında ise mahvolur. Bu yüzden sorun bir insanın zayıf veya güçlü olması değil, maddi veya manevi acılarının derecesine dayanıp dayanamadığıdır. Yaşamına son veren bir adama korkak demek, ateşler içinde can veren adama korkak demek kadar absürttür.
Sayfa 66Kitabı okudu
I assure you, Wilhelm, I never attended a baptism with great reverence; and, when Charlotte came up from the well, I could have prostrated myself as before the prophet of an Eastern nation.
Yemin ediyorum ki Wilhelm, hiçbir vaftiz törenini böyle bir saygıyla izlemedim. Charlotte yukarı çıktığında, ümmetinin günahları için af dileyen bir peygamber gibi önüne kapanmak istedim.
Sayfa 48Kitabı okudu
I left her asking permission to visit her in the course of the day. She consented, and I went, and, since that time, sun, moon, and stars may pursue their course: I know not whether it is day or night; the whole world is nothing to me.
Sayfa 37Kitabı okudu
“The human race is but a monotonous affair. Most of them labour the greater part of their time for mere subsistence; and the scanty portion of freedom which remains to them so troubles them that they use every exertion to get rid of it. Oh, the destiny of man!”
Sayfa 13Kitabı okuyor
"Must it ever be thus, that the source of our happiness must also be the fountain of our misery?"
Anın tadını çıkaracağım, geçmiş benim için geçmişte kalacak.
Ah, birazcık kaygısızlık beni dünyanın en mutlu insanı yapabilirdi...
“Nasıl oluyor da insanı mesut eden bir şey aynı zamanda felaketinin de kaynağı oluyor.”