Öne Çıkan Tu Gönderileri
Öne Çıkan Tu kitaplarını, öne çıkan Tu sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Tu yazarlarını, öne çıkan Tu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Xwe neêşîne. Ne xwe biêşîne, ne jî min...
--------
Kendini incitme. Ne kendini incit ne de beni...
Sayfa 35
Ax ew keç û jinên we, ax ew keç û jinên we...
Ew sertac û hunermendên malan, lê gûşuştên naxiran bûn. Ew qedr û qimet, qifil û mifteyên malbatan, nezan û rebenên civatan bûn. Ew xurt û jîr lê bêkeys bûn. Spehî û bedewiya wan navdar, lê cihên wan çar gavan li dû mêran bûn. Ji sibê heta êvarê ew li ser lingan, di nav beroş û firaqan de bûn. Wan dimaliştin, dişuştin, dikelandin, dikizirandin, dihewandin, dilorandin, dixewandin... Dikirin û dikirin...
Ax ew jinên we, Heyfa wan bû, heyf...
Wext sêrpehatiyên herî girîng, mirin jî jana herî mezin dide ji bîr ve kirin.
-------
Zaman en iyi tecrübeleri, ölüm de en büyük acıyı unutturur.
Sayfa 153
Şeytan li vir in. Di nav me de, li ber pozê me ne.
----------
Şeytanlar burda. Aramızda, burnumuzun dibindeler.
Sayfa 34
Û camêr digot Kurd tunene. Kurd tunene. Weke ku bibêje ro tuneye, heyv, stêrk tunene. Çawan gelek dahat înkarkirin?..
-----------
Ve bu bay Kürt yok diyordu. Kürt yok. Güneş yok dermiş gibi, ay yok, yıldız yok dermiş gibi. Bir halk nasıl inkar ediliyordu?..
Sayfa 210
Zindana dilê min çavên te yên reş in...
Sayfa 23 - Benim kalbimin zindanı kara gözlerindir senin...
"birînên birîndaran kul in, medin ber sir û sermayê".
Sayfa 86
Hêvî û xwezîya dilê merivan pir caran merivan dixapîne...
"Spehîtiya mirovan xweşiya zimanê wan e."
"İnsanın güzelliği dilinin güzelliğidir."
Bîhna wê merivan sermest dike, stiriyên we jî têşînin...
Sayfa 99 - Kokusu sarhoş eder insanı, dikenleriyse can yakar...
Tu dê kêlîkê di tarîtiya lepê min de bî. Lê tiştek nabe. Û ji tarîtiya wan çêtir e, belê wisan e. Bawer bike wisan e.
--------
Bir süre avuçlarımın karanlığı içinde kalacaksın. Ama bir şeycik olmaz. Onların karanlığından iyidir, evet öyle. İnan ki öyle.
Sayfa 36
Êdî bûbû edet, di her hatina generalan de hûn dibûn tawandar, curmkar û gunehkar.
Bêdengiya wan ji ber xofa xerîban bû...
Sayfa 19 - Onların sessizliği, yabancıların korkusundandı.
