... ha ev Diyarbekir, xweşiya welatê me, jana dilê me ye. Hêviyê jiyana me...
---------
... ha bu Diyarbakır, ülkemizin güzelliği, yüreğimizin sızısıdır. Hayatımızın umudu...
Ronakbîrên kurd divê çerçawa zanîna civata kurdan firehtir bikin. Sewiya zanînê bilindtir bikin. Heta xirucir û mercên cihê di civatê de zêde nebin, heta meriv bêtir beşdarî rewşên civakî nebin û heta tecrûbe, perspektîv û mesajên nû û cirbicur zêde nebin, civat nikare hevserê bindestiyê biqetîne. Civatên paşdemayî û bindest, civatên girtî û cemidî ne. Ne tenê ji aliyê aborî ve, her weha ji aliyê dikir, raman, bîr û baweriyê ve jî ew paşde ne.
"Güzellikleri ve zarafetleriyle ün salmışlardı, ama erkeklerin dört adım gerisinde yürümek düşmüştü paylarına. Sabahtan akşama kadar ayaklar altında, tencereler, tabaklar arasındaydılar."