Fatih, Divan-ı Hümayun toplantılarına başkanlık etmekten vazgeçerek tebaasının işlerini kendisine ancak hükümet erkânının arz edebileceğini kanunlaştırmış, kendisi ile konuşma, elini öpme, bir mesele hakkında arzda bulunma haklarını sadece hükümet erkânına ve bazı yüksek dereceli saray hizmetkârlarına bahşetmiştir