Türk Siyasi Tarihi
Kemal H. KarpatTürk Siyasi Tarihi Gönderileri
Türk Siyasi Tarihi kitaplarını, Türk Siyasi Tarihi sözleri ve alıntılarını, Türk Siyasi Tarihi yazarlarını, Türk Siyasi Tarihi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Ordunun Siyaset Üzerindeki Etkisine Pratik Bir Örnek
Köyler muhalefetteki Demokrat Parti lideri olarak konuşan Celal Bayar’a “yaşa paşam” diye bağırarak tezahürat ediyordu. Bayar’ın hiçbir askeri geçmişi yoktu. Köylüler, ancak bir paşanın (generalin) hükümete muhalefet edebileceğine inandıklarını söylediler. Hükümeti eleştirebildiğine göre Bayar’ın bir paşa olduğu sonucuna varmışlardı.
Sayfa 138Kitabı okudu
Oligarşinin Tunç Kanunu’na Bir Örnek
Serbest Fırka’nın Mustafa Kemal’in talebiyle kurulması ve halk nezdinde hükümeti devralabilecek kapasitede ciddi destek görmesi üzerine CHP, bu meydan okumayı cesaretle karşıladı. CHP, Mustafa Kemal’e kendi kurduğu partiyi kapatamayacağını ve kendisini her türlü siyasi parti bağlantısının üzerinde tarafsız bir devlet başkanı ilan edemeyeceğini cüretlice hatırlattı. Bunun üzerine hiçbir somut kanıta ulaşılamamasına rağmen Serbest Fırka kapatıldı. Bu olay, Türkiye’deki siyasal partilerin tarihi açısından olağanüstü bir öneme sahiptir.
Sayfa 54Kitabı okudu
Laiklik kimin sıfatı?
Laiklik, 1930’lu yıllardan sonra kurulan yeni seçkinci düzenin önemli bir ideolojisiydi. Sadece, aldığı entelektüel eğitimle ve yapay ruh haliyle kendi geleneklerine yabancılaşmış olan seçkin bireyin “üstün” Avrupa uygarlığını özümseyebileceği (onlara göre) açıkça ortadaydı. Geleneksel kültüre bağlı olan sıradan insanlardan oluşan çoğunluğun karar alma süreçlerine katılması imkansızdı. Halkçılık, halkın ve kültürünün yönetimi olarak değil halk için yönetim olarak revize edilmişti.
Sayfa 40Kitabı okudu
Türklerin Sivil Toplum Yarasının Sebepleri
1936 tarihli İş Kanunuyla grevler yasadışı ilan edildi. 1938’de yürürlüğe konulan bir yasayla basın ve dernek kurma özgürlükleri önemli ölçüde kısıtlandı. Böylece Kurtuluş Savaşı’nda kitlelerin harekete geçirilmesine yardımcı olan Türk Devrimi’nin halkçı yanı, savaşın kazanılmasının ardından silindi.
Sayfa 38Kitabı okudu
İdeolojileri benimserken ülke bunlara hazır mı değil mi diye düşünselerdi
Türkiye’de demokrasinin başarısız olması esas olarak liderlerin başarısız olmalarından kaynaklanıyordu. Siyasal partilerim liderleri, Türkiye’nin çok boyutlu sorunlarını birkaç pratik ve kestirme kararla çözülmesi mümkün rutin sorunlar olarak gördüler. Veyahut bu sorunları seçkinci niteliğe sahip olan kendi sağ veya sol ideolojilerini yaşama geçirmek için araçlar olarak değerlendirdiler.
aslında modernleşme öncesinden kalan tek kurumdur.
Tarihsel olarak, ordu, Türkiye'deki en eski toplumsal kurumdur.
Küme düşmek gibi düşününce az da olsa mantıklı.
Kırşehir ili, MP’ye oy verdiği için ilçeye çevirilerek cezalandırıldı.
Tarih tekerrür olur ama niye sadece ibaret olsun ki.
1954 seçimleri sırasında İnönü bazı yerlerde saldırıya uğramıştı; hatta Mersin'de bir duvarın üstünden atlayarak kaçmak zorunda kalmıştı. Oysa 1957'de gittiği illerde büyük ve coşkulu kalabalıklar tarafından karşılandı. O yıldan sonra halkın karşısına her çıkışında yoğun ilgiyle karşılaştı
Özgün biçimiyle halkçılık, toplumsal eşitliği amaçlıyordu. Oysaki artık toplumsal eşitlik, yalnızca yasalar önünde eşitliğe indirgenmişti.
Daha kapsamlı ve derin düşünürsek çok yerinde bir alıntı.
Adaylardan biri, kendisine oy veren herkese kendi ayağındakiler gibi parlak çizmeler vermeyi vaat ediyordu.
İnce ayrıntılar.
Halkçılık, halkın ve kültürünün yönetimi olarak değil, halk için yönetim olarak ifade edilmeye başlanmıştı.
Milliyetçilik, politik açıdan antiemperyalizmin,ekonomik alanda ise devletçiliğin benimsenmesi ve bu ikisine Türkçülüğün eklenmesiyle meydana geliyordu.
İktidar partisi ile muhalefet arasındaki ilişkiler, gergin ve çoğunlukla şiddetliydi. Aslında bu gerginlik, İmparatorluğa hâkim olan etnik, dinsel ve sosyal çatışmaların yansımasıydı.
2. Abdülhamid;
bürokrasiyi yeniden düzenledi, eğitimi yaygınlaştırdı, tarımsal sistemi yeniledi, tarımsal sistemi yeniledi, ulaşım sistemini modernleştirdi ve ekonomiyi bütünüyle canlandırdı. Onun saltanatında, tarımsal üretim üç kat arttı ve sanayileşme alanında ilk adımlar atıldı.
insanlığın doğasında var olan kusuru “açgözlülük”
ilk meşrutiyet denemesinin başarısızlıkla sonuçlanmasının temel nedeni, o dönemde padişahın yönetimi altında bulunan iktidardaki siyasal seçkinlerin, ellerindeki gücü halkın temsilcileriyle paylaşmak istememeleriydi.