Rousseau'nun üstadı vicdanıdır, kalbidir. Pascal, ilâhî iradeye tâbi olan kalbinden bahsederken dedi ki; "kalbin öyle sebepleri var ki, akıl onları asla anlamıyor." Nietzsche'nin üstadı ihtiras idi. Onlarla başbaşa yaşamanın aşkıyle, onlara durmadan tapınmak için, insanlardan uzaklaşmayı tavsiye etti.