Tutkunun Romanı Leyla Gencer
Zeynep OralEn Eski Tutkunun Romanı Leyla Gencer Sözleri ve Alıntıları
En Eski Tutkunun Romanı Leyla Gencer sözleri ve alıntılarını, en eski Tutkunun Romanı Leyla Gencer kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Tutkunun Romanı
Seyircisi olsun ya da olmasın.Önemli olan oynamak...
Leyla Gencer
Onu hep uçurumların kıyısına götüren tutkusu ve sesiydi...ona hep uçuruma boşluğa hiçliğe yokla düşmekten kurtaran tutkusu ve sesiydi.... Tutkusu var olma nedeni şarkı söylemekti.. inançla inatla hırsla aşkla ülkeden ülkeye sahneden sahneye dipsiz kuyu ların en dibi ile gökyüzündeki bulutların en yükseği arasında gidip gelirken cenneti ve cehennemi yaşıyordu.....
“ Sevgili Gencer,
size en içten gözyaşlarımı borçluyum. Böyle bir borcun altından nasıl kalkılır bilmiyorum. Size bütün kalbimle teşekkür ediyorum.
Poulenc.26 Ocak 1957, Milano”
Sayfa 120 - Alfa Yayınları Şubat 2019Kitabı okudu
“Leyla’yı da Callas’ı da çok yakından inceledim. Leyla’nın geçmişe ilişkin bir belleği var. Şarkılarını tüm zamanların belleği ile söylüyor. Açıkçası kültürü müthiş. Bu engin kültürü yaptığı her şeye bir gerekçe olarak kullanıyor... Callas’ın böyle bir kültür tutkusu yoktu. Onun tutkusu başka şeylereydi. Callas’ın yaratıcı gücü değil, mükemmel bir uygulama gücü vardı. Oysa Leyla’da bu yaratıcı güç var... Bu nedenle Leyla çok iyi ders verebiliyor, öğrenci yetiştirebiliyor .Öğrencilerine bir metot verebiliyor, onları senteze ulaştırabiliyor. Bence aralarındaki en büyük fark bu.”
Sayfa 149 - Alfa Yayınları Şubat 2019Kitabı okudu
Volkanın patlaması için yangının başlaması, kıvılcımların tutuşması gerek Fırtınanın kopması için de rüzgarın şiddetlenmesi...
Leyla temsil öncesinde kendini şarj ediyordu.
Sayfa 181 - Alfa Yayınevi Şubat 2019Kitabı okudu
Olmayacak şeylerle tutturarak, öfkelenerek, kızarak, çevresindekilerin üzerine yürüyerek ama en çok için için kendini yiyerek, tansiyonu yükseltiyordu.Buna gereksinimi vardı.
Önce kendi içindeki ateşi tutuşturuyordu.
O ateş bir kez tutuştu mu, sahnede volkan gibi patlıyordu, fırtına gibi esiyordu.
Müzikolog, eleştirmen, sıradan opera dinleyicisi ...
İtalya’da kiminle konuştuysam, Leyla’nın “antre”lerini unutamıyorlar:
“Sahneye girdiği an, hepimizi kendi ateşiyle tutuştururdu.”
Sayfa 181 - Alfa Yayınevi Şubat 2019Kitabı okudu