Üç Anadolu Efsanesi

Bitmeyince gönül yardan ayrılmaz

Ağlayı ağlayı düştüm yollara Karışayım bozbulanık sellere Adı sanı bilinmedik illere Gitmeyince gönül yardan ayrılmaz Ahım kaldı şu gelinin ahdinde Deremedim güllerini vaktinde Karanlık gecede kolum altında Yatmayınca gönül yardan ayrılmaz Gözüm kaldı şu kaplanın postunda Azrail de can almanın kastında Döne döne teneşirin üstünde Yunmayınca gönül yardan ayrılmaz Hadini de Karac'oğlan hadini Aramazlar gurbet ile gideni Ak göğsün üstünde çakır dikeni Bitmeyince gönül yardan ayrılmaz

Sayfa 191 - 1. baskı -1967

Dresuar

Vakti gelmeyince bülbül öter mi

Sayfa 190 - 1. baskı - 1967

Reklam

Dresuar

İyilerde ham süt olmaz

Koyun meler, kuzu meler Sular hendeğine dolar Ağlayanlar bir gün güler Gamlanma gönül, gamlanma Yiğit yiğide yad olmaz İyilerde ham süt olmaz Bin kaygı bir borç ödemez Gamlanma gönül, gamlanma Yiğit yiğidin yoldaşı At, yiğidin öz gardaşı Sağlıktır her işin başı Gamlanma gönül, gamlanma Yiğit yiğide yâr olur Kötülerde ham süt olur Kara gün ömrü az olur Gamlanma gönül, gamlanma Naçar Karacoğlan naçar Pençe vurup göğsün açar Kara gündür gelir geçer Gamlanma gönül, gamlanma

Sayfa 168 - 1. baskı - 1967

Dresuar

Üç derdim var, birbirinden seçilmez. Bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm

Vara vara vardım ol kara taşa Hasret ettin beni kavim kardaşa Sebep ne, gözden akan kanlı yaşa Bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm Nice sultanları tahttan indirdi Nicesin gül benzini soldurdu Nicelerin, gelmez yola gönderdi Bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm Karac'oğlan der, kondum, göçülmez Acıdır ecel şerbeti, içilmez Üç derdim var, birbirinden seçilmez Bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm

Sayfa 157 - 1. baskı - 1967

Dresuar

Uyuyup uykuya kanamaz oldum

Sayfa 143 - 1. baskı - 1967

Dresuar

Harami var diye korku verirler. Benim ipek yüklü kervanım mı var

Üryan geldim gene üryan giderim Ölmemeğe elde fermanım mı var Azrail gelmiş de can talep eder Benim can vermeğe dermanım mı var Dirilirler dirilirler gelirler Huzur-ı mahşerde divan dururlar Harami var diye korku verirler Benim ipek yüklü kervanım mı var Er isen erliğin meydana getir Kadir Mevlâ'm noksanımı sen yetir Bana derler gam yükünü sen götür Benim yük götürür dermanım mı var Karac'oğlan der ki, ismim öğerler Ağı oldu yediğimiz şekerler Güzel sever diye isnad ederler Benim Hak'tan özge sevdiğim mi var

Sayfa 200 - 1. baskı - 1967