Ulusların Kaderlerini Tayin Hakkı
Vladimir İlyiç LeninSözler ve Alıntılar
Saygıyla anıyoruz..
Her ulusun kendi kaderini tayin etme hakkı vardır. Ama bu hak, olayların, olguların gelişimi ile çevrelenir. Sosyalizme hizmet ediyorsa desteklenir, Emperyalizme hizmet ediyorsa ezilir..
kapitalizme dair
Kapitalizm, gelişmesi sırasında, ulusal sorun konusunda iki tarihsel eğilim gösterir. Birincisi, ulusal yaşamın ve ulusal hareketlerin uyanışıdır, her türlü ulusal baskıya karşı savaşım, ulusal devletlerin yaratılmasıdır. İkincisi, uluslar arasında her türlü ilişkilerin gelişmesi ve çoğalmasıdır, ulusal çitlerin yıkılması ve sermayenin, genel olarak iktisadi yaşamın, siyasetin, bilimin vb. enternasyonal birliğin yaratılmasıdır.
Sayfa 24 - sol
milliyetçilik ve kendi kaderini tayin arasındaki farka dair,
En ''adil'', ''saf'', en ince ve en uygarı olsa bile, marksizm milliyetçilikle bağdaşamaz. Onun yerine, marksizm, enternasyonalizmi ileri sürer, her yeni kilometre demiryoluyla, her yeni uluslararası tröstle, (hem iktisadi eylemiyle ve hem de fikirleri özlemleriyle enternasyonal olan) her yeni işçi örgütüyle gözümüzün önünde gelişen bütün ulusların tek bir yüksek birlik içinde kaynaşmasını koyar.
Ulusal özerklik (nationalite) ilkesi, burjuva toplumunda, tarihsel bakımdan kaçınılmaz ve zorunlu bir ilkedir, ve bu toplumu ele alan bir marksist, ulusal hareketlerin tarihsel haklılığını, kesin olarak kabul eder. Ama bu kabul edişin, milliyetçiliği savunma biçimini almaması için, o, ulusal hareketlerde ilerici ne varsa ancak onu desteklemekle yetinmelidir; öyle ki proleter bilinci, burjuva ideolojisi tarafından karartılmış olmasın.
Sayfa 32 - sol
" Başka ulusları ezen bir ulus, özgür olamaz"
MARX VE ENGELS
Nitekim kapitalizmin modern ihtiyaçlarından biri de kuşkusuz nüfusun ulusal açıdan mümkün olduğunca tek tip olmasıdır, zira milliyet ve dil yurtiçi pazarın tamamen ele geçirilmesi ve ekonomik ilişki alanında tam özgürlüğün sağlanması noktasında önemli bir etkendir.
Merkezileşme ve ÖzerklikKitabı okudu
Her ulusal kültür, gelişmiş olmasa bile, demokratik ve sosyalist bir kültürün öğelerini içerir çünkü her ulusta, yaşam koşulları zorunlu olarak demokratik ve sosyalist bir ideolojiyi doğuran, sömürülen bir emekçi yığını vardır. Ama her ulusta, aynı zamanda (çoğunlukla aşırı gerici ve yobaz nitelikte olan) bir burjuva kültür de vardır ve bu, ulusal kültürün "bir öğesi" olarak kalmaz, egemen kültür biçimine bürünür. Böylelikle, "ulusal kültür", genel olarak büyük toprak sahiplerinin, papazların ve burjuvazinin kültürüdür.
Sayfa 21 - Ulusal Sorun Üzerine Eleştirel Notlar
belirgin bir farkla kaderini tayin hakkı
''Adil sınırlar'' içinde milliyetçiliği desteklemek, milliyetçiliği ''kurmak'', özel devlet organizması aracıyla bütün uluslar arasında sağlam ve güçlü çitler kurmak: işte ulusal kültür özerkliğinin ideolojik temel ve içeriği budur. Bu fikir, baştan aşağı burjuvaca ve baştan aşağı yanlıştır. Proleterya, milliyetçiliğin gelişimine destek olamaz; tersine, o, ulusal farkların silinmesine ve uluslararası engellerin yıkılmasına, milliyetler arasındaki bağları sağlamlaştıran her şeye, ulusların birbiriyle kaynaşmasına yardım eden her şeye, destek olur. Başka türlü davranmak, gerici milliyetçi, küçük burjuvazinin yanında yer almak olur.
Sayfa 33 - sol