Tanrı aptalı korur ama ona hiç rahat vermez.Yarını başka bir gün sanar aptal, oysa hiç de öyle değildir.Hep aynı gündür o gün, aynı yerdir, aynı zamandır.Havada hep fırtına bulutları vardır, görüş uzaklığı sıfırdır. Huzur, Tanrı ve gün ışığı yokken bile mucizelere bel bağlamayı sürdürür o.Kabullenmeyi reddettiği şeyse, kendisinin mucizenin ta kendisi olduğudur.