iki insanın birbirini böyle derinlemesine severken susabildiğini, sevginin susturucu gücünü -ya da gurur diyelim.. peki seven insan gururunu düşünür müydü?- ve sonuçlarını muazzam bir üslupla bize anlatan Dostoyevski; kitabın ismiyle de düşündürücü bir ironiyle karşımıza çıkıyor.
belki bu suskunluğun sebebi gurur, belki yanlış evlilik. kitabın çok yönlü bir yanı olduğu aşikar. nasıl anlamak, nasıl yorumlamak istersek öyle anlıyoruz öyle yorumluyoruz. ruhsal bozukluklar, içsel çatışmalar, psikolojik sorunların kol gezdiği ama aynı zamanda çizgisini bozmayan, aynı sakinlikte ilerleyen bir kitap. her şey bizim beynimizin içinde olup bitenlerle alakalı. bütün bunları düşünürken karşımıza çıkan Dostoyevski'nin sınırsız dünyası.. Sadece Rusya'da değil dünyanın dört bir yanında yaklaşık iki yüz senedir okunmasının sebebi kitaplarının farklı anlamlara açık olması olmalı.
sessizlik dilini kullananlara, sessizce konuşmanın ustası olanlara selam olsun..
