Beni sarsan, bakış açımı değiştiren bir kitap. Otizmli bir gencin tutkusu ve gözlemleri, ailesi ile arasındaki ilişki konu edilmiş. İnsanların otizmlilere eksik/farklı bakmalarının aslında sadece kendi kusurlarından kaynaklandığını, otizmli insanların nasıl herkesten daha duyarlı, düşünceli, temiz kalpli, melek gibi olduğunu bir kez daha anlamama sebep oldu bu kitap. Ablası için yaptıkları, üzümlü keke neden o kadar düşkün olduğu... Bu satırları yazarken bile aklıma gelip ağlıyorum. Bu insanlara çok haksızlık yapılıyor. Belli başlı günlerde otizm için farkındalık yaratmak, aciz insanların otizmlilere bakış açısını ne yazık ki değiştirmeye yetmiyor. Her defasında o güzel kalbi sayesinde beni ağlatan Enes... Keşke gerçekten seninle tanışabilseydim.
