Varlık, göz yumup açıncaya kadar kauboluveren bir hayalden ibarettir. İnsan var sandığı her şeyin aslında bir hayalden ibaret olduğunu zaman içerisinde anlar..!
Sevgi ile aşk arasındaki fark hakimiyet derecesi ile ölçülür. İnsan, gönlündeki hâle hakim olabiliyorsa buna sevgi denir. Ama gönlündeki hâl insana hakim ise onun adı aşk olur.
Sevgide irade vardır ama aşkta irade gider..!
"Sevgi ve aşk arasındaki fark hakimiyet derecesiyle ölçülür. İnsan, gönlündeki hale hakim olabiliyorsa buna sevgi denir. Ama gönlündeki hal insana hakim ise onun adı aşk olur. Sevgide irade vardır ama aşkta irade elden gider."
“İnsan,gönlündeki hâle hakim olabiliyorsa buna sevgi denir.Ama gönlündeki hâl insana hakim ise onun adı aşk olur.Sevgide irade vardır ama aşkta irade elden gider..”
Nasreddin hoca soğuk mu soğuk bir akşamda hanımıyla oturmuş, aralarında sohbet ediyorlarmış. Karınları aç ve evde yiyecek namına bir kuru ekmek bile yoktur. Hoca,
-Ah hanım, der şöyle bir tas çorba olsaydı da içimiz ısınsaydı.
-Ya, der hanımı, ne iyi olurdu!
Aradan bir çeyrek ya geçer ya geçmez, kapı çalınır. Açıp bakarlar ki komşunun oğlu, elinde bir tas ile kapıda beklemekte. İkiside hayretten dona kalmış iken çocuk şöyle der:
-Hocam! Annem gönderdi. Çorbanız varsa bir tas istiyor.
Hoca hanımına döner ve vaziyeti özetler:
-Hanım komşularımız artık düşüncelerimizin de kokusunu almaya başladılar!..
Fıtnat Hanım bayram arefesinde kurbanlık koyun almak üzere pazara gitmiş. Meğer Haşmet de kurbanlıklara bakmaktaymış. Fıtnat'ı görünce takılmış:
-Hayırola hanımefendi, sizi kurbanlarınızın arasında görmek, ne saadet!..
-yazık ki bir kurbanlık beğenemedin Haşmet.
-Arzu ederseniz kurbanınız olurum.
-Teşekkür ederim bu sene boynuzlu kesmeyecem!..
Vefa kimden ümîd ettimse hep çün ü çirâ gördüm
Cefâyı kâr eden sâhib-dili ehl-i cefâ gördüm
(bugüne kadar her kimden bir vefa umduysam, karşılığında hep Neden? Niçin? Sorusuna muhatap oldum. Cefa çekmeyi vazife edinen gönül sahibi kişileri ise hep cefa ehli olarak gördüm)
Sevgi ile aşk arasındaki fark hâkimiyet derecesiyle ölçülür. İnsan, gönlündeki hâle hâkim olabiliyorsa buna sevgi denir. Ama gönlündeki hâl insana hâkim ise onun adı aşk olur. Sevgide irade vardır ama aşkta irade elden gider.
Köhne tarihin kubbesi altında değişen yalnızca elbiselerdir.
Her devirde her şey zıttı ile vuku bulur.
Tarihin tekerrür etmesi bu bakımdan manidardır..!