Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Venedik'te Ölüm
Thomas MannDüşük Puanlı Venedik'te Ölüm Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Venedik'te Ölüm sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Venedik'te Ölüm kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.VENEDİK’TE ÖLÜM
Venedik’te Ölüm, Thomas Mann ile tanışma kitabım. 1929 yılında aldığı Nobel ödülünü hak ettiğini düşünüyorum.
Hikaye, 40-50 yaşlarında olan bir yazarın, yazıyor olduğu kitabına devam edemeyip bir tatile çıkması ile başlıyor. Tekdüze hayatından, görevlerinden kaçmak niyetiyle Venedik’te rahat günler geçirmek isterken, kaldığı otelde gördüğü bir çocuğa duyduğu hayranlık ile duyguları tüm şisdetiyle gün yüzüne çıkıyor. Tutkunun ne kadar güçlü ne kadar kontrol edilemez olduğunu okuyoruz.
Kitap kısa 103 sayfalık bir kitap olarak gözükse bile oldukça yoğun bir anlatıma sahip. Buna ek olarak ağırlıkla betimlemelerden oluştuğunu söylemeliyim. Betimlemeleri, mekân ve karakterlerin detaylı anlatımlarını seven biri olarak bile, bazı paragraflar beni bunalttı, satır atlamak istememe sebep oldu. Yanlış anlaşılmasın, Mann’ın betimlemeleri, okuyucunun gözünde, karakterin burnunun tipinden tutun Venedik sokaklarının yaşantısına kadar her şeyin canlanmasını sağlıyor. Venedik sokaklarında dolaştığınızı rahatlıkla hissedebiliyorsunuz. Tabii ki bunca detaylı anlatımdan sonra okuyucunun azıcık da olsa yorulmuş olması kaçınılmaz oluyor.
Venedik’te Ölüm’ün, sindirilerek ve sakin bir ortamda okunduğunda fazlasıyla keyif vereceğini düşünüyorum.
Venedik'e giden sanatçı Aschenbach'ın karşısına çıkan Tadzio bir anda her şeyi değiştirir. Aschenbach'ın Tadzio'ya duyduğu ilgi; sanatçının sanata veya bir ressamın yaptığı tabloya duyduğu ilgi ve merak olarak düşünülebilir. Bu yoğun ilgi ve güzellik karşısındaki büyülenme, sonunda sanatçının ölümüne yol açsa da bu yoldan dönemez.
* * *
Kısa olmasına rağmen zor okunan yoğun bir kitaptı. Genel olarak herkes böyle düşünmüş okuduğum kadarıyla.
* * *
Aschenbach'ın Goethe'nin fiziksel tasvirine çok yakın olduğunu, Thomas Mann'ın yazarken Goethe'den fazlasıyla ilham aldığını öğrendim. Ayrıca Aschenbach-Tadzio ilişkisinin temelinin de Mann'in erkek oğul sevgisinden oluştuğu önemli bir detay.
Kitabı sevdim mi sevmedim mi bilmiyorum ama yazarı sevdim.Venedik'te Ölüm'ü konusu nedeniyle pedofilik bulanlar varmış,en azından pedofiliyle alakası olmadığını söyleyebilirim.Yazarın düşünceleri üslubu hakkında fikir sahibi olmak için uygun bir kitap.Ben de yazarın epeyi hacimli Buddenbrooklar'ına başlamak için cesaret buldum bu kitap sayesinde.
"Birbirleriyle sadece göz aşinası olan,her gün,hatta her saat karşılaştıkları,birbirlerini inceledikleri halde,âdetlerin hükmüne ya da kendi kuruntularına tabi olarak ne selam ne konuşma,görünüşte kayıtsız bir yabancılığı devam ettirmek zorunda kalan insanlar arasındaki ilişkiden daha garip,daha nazik bir şey olur mu?Aralarında bir huzursuzluk,hastalık derecesinde bir merak;tanışmak ve fikir alışverişi ihtiyacının tatmin edilmemiş,yapay bir şekilde bastırılmış olmasından doğan bir isteri,özellikle bir tür gergin bir dikkat havası eser.Çünkü insan insanı,hakkında bir yargıda bulunamadığı sürece sever,yüceltir;özlem eksik tanımanın bir sonucudur."
Thomas Mann - Venedik 'te Ölüm
Aşk, güzellik, sanat, hazcılık hangi biri kitabın ana temasıydı karar veremedim...
Uzun betimlemeler kitabı baya sıkıcı hale getirmiş ve çoğu yerde artık bitse dediğim oldu.
Kitabın sonuna doğru betimlemeler azaldığı için kitap daha anlamlı bir hale geldi ve karakterimizin ruh halini daha iyi anlamaya başladım ama bu kitabı gözümde harika kılmaya yetmedi maalesef ama bir defa daha okunursa net anlaşılacak bir kitap olduğunu düşünüyorum.
İyi Okumalar, sağlıcakla kalın
Venedik'te Ölüm'ün film uyarlaması üzerine yapılan bir incelemeyi okuduktan sonra direkt filme geçmektense kitabı okumak istedim.
Kitapta Aschenbach adında ünlü ve başarılı bir yazarımız var. Üretken, çalışkan, disiplinli ve tüm vaktini sanatına adamış biridir. Fakat son zamanlarda ne kadar uğraşsa da üretkenliği durmuştur. Gitgide tükendiğini hissedince Aschenbach, kendisine oldukça benzediğini düşündüğüm Venedik'e doğru yola çıkar. Yerleştiği otelde karşılaştığı Polonyalı Tadzio'nun Yunan tanrılarını andıran büyüleyici güzelliği ile Aschenbach'da uyanan duygular onun çöküşünü başlatacaktır. Kitabın ilerleyen sayfalarında Venedik'te kolera salgını yayılır ve kenti ele geçirmeye başlar. Bu noktada Aschenbach'ın içi gibi bu kent de yavaş yavaş çürümeye başlamıştır. Yazar, kaçınılmaz sonu yaklaşırken Venedik'te kalmayı seçer ve de onu kabullenir.
Sayfa sayısının az olması nedeniyle kolay bir kitap olduğunu sanmayın, üzerinde uzun uzun düşündüğüm bir kitap oldu bitirdikten sonra bile. Film uyarlamasını da en kısa zamanda izlemek istiyorum.
Ahlaki açıdan tartışmalı- edebi açıdan son derece başarılı bir kitap.
"Dünyanın yalnızca güzel eseri tanıyıp da onun kaynaklarını, meydana geliş şartlarını bilmeyişi iyidir şüphesiz, çünkü sanatçıya esin akıtan kaynakların neler olduğunu bilmek, okurları çoğu zaman şaşkına çevirir, ürkütür, mükemmel olan eserin etkisini yok ederdi. "
Bence bu cümle kitabın özeti. Çok sevdiğimiz, hayran kaldığımız bir esere neyin ilham olduğunu bilsek, acaba gözümüzde değeri aynı kalacak kaç eser kalır geriye?
Kitabımızın ana kahramanı Aschenbach, ünlü ve saygıdeğer bir yazardır. Venedik gezisinde gördüğü Tadzio'nun gençliğinden ve 'salt' güzelliğinden çok etkilenir. Neredeyse bir saplantıya dönüşen bu etkilenme üzerinden Thomas Mann sanatçının ahlaki sorumluluğu gibi konulara da parmak basıyor.
Kitap aslında Aschenbach'ın Venedik'e gelmesiyle başlıyor diyebilirim, bu yüzden ilk 20-30 sayfayı sabrederek okumalısınız. Uzun cümleler ve betimlemeler başta yorucu gelebiliyor fakat şahsen ben kitap ilerledikçe bu tarza çok çabuk alıştım. Thomas Mann'ın diğer kitaplarını okumaya kesinlikle devam edeceğim.