Moliere “kıral” acele bir oyun istediği için yazıyor, oyuncular hazırlanmamış; kitapta onların arasındaki konuşmalar/tartışmalar var. Yazar bir nevi kendine yapılan tenkitlere cevap veriyor. Bu cevabın en öz ifadesi de yirminci sayfada: “Çizdiği şahsiyetlerle muayyen kimseleri kastettiğini sanmalarından sıkıldığı kadar hiçbir şeyden sıkılmadığını söylüyor.”
