Ah, iyi olsam hemen dışarı çıkar, her bir kaldırım taşını okşar, her merdiven basamadığımda durup şükreder ve herkese karşı iyi olmayı düşünürdüm. Her şeye razı olurdum. Yeter ki yaşayabilseydim...
...Baharda günler ışır, ağaçlar yapraklanır. Tekrar iyileşirsem size şüphesiz artık hiç kötülük etmeyeceğim, Johannes! Yaptıklarımı düşünerek, nasıl ağladım,bilemezsin! -
Her şeye katlanmaya razıyım, ah yeter ki yaşayabilsem! Hiçbir şeyden asla şikâyet etmezdim, hayır, bana saldırıp beni dövene gülümser, Tanrı’ya şükrederdim, yeter ki yaşayabilsem!