Kitap boyunca şimdi bu ''Waldo kim, ne alaka, nereden bağlayacak'' diye düşündüm ^^ İsmet Özel'in kendine has üslubuyla biraz masal gibi, biraz hicivli hayat hikayesi. Samimiyetle yazdığından şüphem yok, çünkü kendini eleştirirken ''ukalaydım, bilgiçlik taslardım'' tarzı cümleler kuruyor. Kendisine bile asi bir insan Özel. Tabii her kitapta bıkmadan aynı konulara göndermeler yapması beni geriyor. Ama İsmet Özel'in de bu özelliği bizim için kadı kızındaki kusur gibi. Olur diyor, geçiyoruz.
Sonunda ise kitap başlığıyla kitap içeriğini birleştirdiğinde; evet dedim. Şair mantığı bizden, çok çoook farklı. Ama bence, şair olarak nesirden daha çok şey anlatıyor. ^^
