Beni tam anlamiyla doyuran bir kitaptı. Oldukca kısa bir kitap fakat bir o kadar dolu geliyor. Sindire sindire okumak gerek.
Anton Çehov bildiğimiz gibi bir durum oykucusu bu sizi sıkabilir ama öylesine güzel betimlemeler yapiyor ki yetiyor da artiyor bile.
Eski, pis bir hastane icinde kalan Altıncı Koğuşun ve bu koğuşa mensup olanların anlatıldığı bir öykü.
Andrey'in Ivan'a koğuştaykeb söylediği "Sıcak, rahat bir oda ve bu koğuş arasinda hicbir fark yok, dedi. - İnsanın huzuru ve memnuniyeti dışarıda değil, içindedir." sözü önce cok fazla mantıklı geldi.(hala oyle sayılır ) Kitabın ilerleyen kisimlarinda durumların değişmesi ile Andrey'in aslinda kendi icinde ne kadar haksız olduğunu anlamaai beni fazlasiyla etkiledi.
Ve şunu düşünüyorum bence delilik mefhumu insanlık icin üstün bir meziyet. Dini açıdan düşündüğümüzde tasavvufta fenafillah mertebesi vardir. Maddesel dünyada da uhrevi açıdan delilik bu derece önemli bir merhaledir diye düşünüyorum.
Okumanizi tavsiye ediyorum, mutlu günler :))
