Amma zaman da, çərxi-fələk də dəhşətlidir. Heç bir şeylə hesablaşmır. Sökür, dağıdır, götürüb aparır. Ən yaxşı niyyətlər, işlər də körpü kimi kərpic-kərpic, daş-daş uçurulub. Tikən, quran, davam elətdirən olmayıb.
O gözlər ki, görmək üçündür,onları döndəriblər mədəyə.Elə bir mədəyə ki, həmişə acdır... Acgözlük isə bir insanı başqasının varina, dövlətinə, canına qəsd eləməyə sürükləyir.Allahtaala əllərimizi bizə yer şumlamaq, ağac əkmək, dünyanı cənnətə çevirmək üçün əta edib.Lakin insanlar həmin əllərlə qılınc götürür,baş kəsir,qan tökürlər.Dua üçün Allaha uzanmal, göylərdən xoşbəxtlik və mərhəmət dinləməli olan əllər haram mala uzanır, oğurluq eləyir, özgəsinin malına və canına qəsd eləyir.İnsanlara özgəsinin dərdini duymaq üçün əta olunan ürək məzlumun gözyaşından ,yer üzünü tutan bədbəxtlikdən sıxılmaq bilmir.Kif bağlayıb ürəkləriniz!