Ya / Ya Da
Soren KierkegaardYa / Ya Da Gönderileri
Ya / Ya Da kitaplarını, Ya / Ya Da sözleri ve alıntılarını, Ya / Ya Da yazarlarını, Ya / Ya Da yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Evlen, pişman olursun; evlenme, buna da pişman olursun; evlen ya da evlenme, ikisine birden pişman olursun; evlensen de evlenmesen de her ikisinde de pişman olursun. Dünyanın aptallığına gül, pişman olursun; onun için ağla, buna da pişman olursun; dünyanın aptallığına gül ya da ağla, ikisine de pişman olursun; dünyanın aptallığına gülsen de ağlasan da her ikisine birden pişman olursun. Bir kıza inan, pişman olursun; inanma, buna da pişman olursun; bir kıza inan ya da inanma, ikisine birden pişman olursun; bir kıza inansan da inanmasan da ikisine de pişman olursun. Kendini as, buna pişman olursun; kendini asma, buna da pişman olursun; kendini as ya da asma, ikisine birden pişman olursun. Kendini assan da asmasan da ikisinde de pişman olursun. Bu, sayın baylar, hayatın tüm bilgeliğinin özü.
Şiir
Er da Fornuften alene døbt,
Ere Lidenskaberne Hedninger?
(O halde akıl tek başına mı vaftiz edildi,
Tutkular ruhun paganları mıdır?)
• Young
Bu dünyadaki tüm gülünçlüklerin içinde bana en gülünç geleni işi hep başından aşkın olmak, yemeğini de işini de aceleye getiren bir adam olmak. (...) Hayatın büyük yangınından ne kurtarıyorlar ki?
Ekstatik bir söylev
Evlen, pişman olursun; evlenme, buna da pişman olursun; evlen ya da evlenme, ikisine birden pişman olursun; evlensen de evlenmesen de her ikisinde de pişman olursun.
Çok gençken ben de Trophonius'un mağarasında gülmeyi unutmuştum, yaşım ilerleyince gözlerim hakikati görür oldu ve yine gülmeye başladım, o günden beri de bunu bırakmadım. Hayatın anlamının ekmek parası kazanmakta, amacınınsa yüce divan üyesi olmakta yattığını, sonra zengin bir kızı elde etmenin aşkların en ateşlisi, paraya sıkışınca yardımlaşmanın dostluğun en yüce göstergesi olduğunu, çoğunluğun doğru olduğunu söylediği her şeyin erdem olduğunu, nutuk vermenin şevklendirici, 10 rbdı ceza yemeyi hiçe saymanın yüreklilik, akşam yemeğinden sonra afiyet olsun demenin samimiyet, yılda bir kez komünyon ayinine gitmenin Tanrı korkusu olduğunu artık görüyordum. Bunu gördüm ve güldüm.
Her şey dinginlikte kazanılır ve sessizlikte tanrılaştırılır. Tüm geleceğinin sessizliğine bağlı olması yalnızca Psykhe'nin beklediği bebeğe mahsus değil.
Sayfa 78Kitabı okuyacak
Ruhum öyle ağır ki hiçbir düşünce onu taşıyamıyor…
Sayfa 76Kitabı okuyacak
Hayat nasıl da boş ve anlamsız. Birini defnediyorsunuz; toprağa yolcu ediyorsunuz, üzerine üç kürek toprak atıyorsunuz; faytonla gidip faytonla eve dönüyorsunuz; önünüzde uzun bir hayat var diye kendi kendinizi avutuyorsunuz. Yedi çarpı on yıl ne kadar uzun ki? Neden her şeyi kökünden çözmüyorsunuz, niçin orada kalıp hep birlikte mezara girmiyor, son ölenin üzerine son üç kürek toprağı atacak hayatta kalan son kişi olma talihsizliğine erişen kişiyi belirlemek için kura çekmiyorsunuz?
Sayfa 76Kitabı okuyacak
Büyücü Virgil kendini parça parça doğrattı, bir kazana attırdı ve sekiz gün kaynattırdı, bu işlemin onu gençleştireceğini umuyordu. Birini başına gözcü koydu, gelip geçenlerin kazana bakmasına engel olacaktı. Gözcü merakına yenildi ancak daha çok erkendi, küçük bir bebek olan Virgil bir ciyaklamayla ortadan kayboldu. Ben de kazanın içine, hayatın ve tarihsel gelişimin kazanının içine fazla erken bakmış olmalıyım ve büyük olasılıkla hiçbir zaman çocuktan öte bir şey olamayacağım.
Sayfa 74Kitabı okuyacak
Kederim, zirveleri bulutların içinde kalmış sarp dağların tepesindeki kartal yuvasını andıran heybetli bir ortaçağ şatosu. Oradan aşağıya, gerçekliğin içine uçup avımı yakalıyorum ama aşağıda kalmıyorum, avımı eve getiriyorum, bu av bir resim ve onu şatomun duvarlarındaki goblenlere işliyorum. Ve sonra bir ölü gibi yaşıyorum. Hatıraların topyekûn içine dalıyorum, unutuluşun başlangıcından hatıraların sonsuzluğuna dek.
önümde biteviye bir boşluk, beni ileriye doğru sürükleyen şey ardımda yatan bir sonuç. bu hayat geriye dönük ve korkunç, katlanılacak gibi değil.
dünyada çok sessiz bir şekilde gerçekleşebilecek en büyük tehlike, kişinin sanki daha önce hiç olmamışçasına kendini kaybetmesidir.
.
Hiç kimse ölümden geri dönmez, hiç kimse ağlamadan dünyaya girmez; kimseye hayata ne zaman girmek istediği sorulmaz, kimseye ne zaman çıkmak istediği sorulmaz.
.
.
.