Öncelikle kitabın okunmasının ve anlaşılmasının çok zor olduğunu belirtmek istiyorum. Geçen Terimler, anlatım dili, devrik cümleler, kitapta çok daha rahat ifade edilebilecek cümleleri anlaşılmaz terimlerle içinden çıkılmaz hale getirmiş… Bu nedenle malesef kitabı tavsiye edemeyeceğim !!!
Kitap yaban düşüncenin (yani ilkel denilen toplumların) totemcilik kavramının gerçekte içi boş ve yakıştırma bir kavram olduğunu, gerçekte antropologların düşüncesinde doğduğunu belirtiyor. İki tür insandan söz edenlerin tersine ne denli eskilere gidersek gidelim, insan düşüncesinin nesneleri hep karşılaştırıp birleştirdiğini, ayırıp sınıflandırdığını anlatıyor. Kitap yaban düşüncenin kendi içindeki Tutarlılığını , doğayı kültüre dönüştürme başarısını vurgulayıp, temelinde yer alan doğa - kültür özdeşliğinin altını çiziyor.
Kitaba göre insanlığın düşünce tarihinde iki aşama var
1. Aşama YABAN DÜŞÜNCE; son derece soyut
Ve doğmasına olanak sağladığı karşıtı;
2. Aşama MODERN DÜŞÜNCE; Bilimsel ve olgusal
Aslında kitap ;
YABAN DÜŞÜNCENİN, MODERN DÜŞÜNCENİN EVRİMSEL İLK AŞAMASI OLDUĞUNU vurgulamak istiyor. Birbirlerine karşıtta olsa modern düşüncenin yaban düşüncenin içinden çıktığını, bu nedenle yaban düşünceyi ayrımcı bir tavırla dışlayıp aşağılamamamız gerektiğini anlatıyor.
