Bu yaşamın hazları ,yaşamın kendi hazları değil bizim daha yüce bir yaşama yükselme korkumuzdur ;bu yaşamın eziyetleri yaşamın kendi eziyetleri değil ama bu korkudan dolayı kendimize yaptığımız eziyettir..
Kendi sofrasından düşen kırıntıları yiyor; kısa bir süre için öbürlerinden daha tok hissediyor kendini,ama masada nasıl yemek yenir hatırlamıyor; ancak artık geride yenecek kırıntı da kalmıyor.