Her gün yapmak zorunda olduğum ıvır zıvır şeyler huzurumun önünde bir engelmiş gibi görünür; aslında, her gün yaptığım şeyler huzur bulmamın mümkün olduğu tek yerdir.
Sanat, "şimdi nerede olduğumu görmek"tir. O an yapılan şeyde, tam şimdi uğraşılan işte kendini kaybetmektir sanat. Bu anlamda, sanat, kişinin kendi sanatsal sürecinde mevcudiyet bulmasıdır.
Evreni avucunun içine alıp düzeltebileceğini mi düşünüyorsun?
Bunun olabileceğini sanmıyorum.
Evren kutsaldır.
Onu düzeltemezsin.
Onu değiştirmeye kalkarsan, onu yıkmış olursun.
Onu tutmaya kalkarsan, onu kaybetmiş olursun.
Kültürümüzde sanatın duygusal bir lüks madde olarak ayrı bir yere konmasıyla birlikte sanatlar eğitimin amaçları açısından gereksiz hale gelir. Gerçekten de okul bütçeleri ne zaman kırpılacak olsa genelde ilk akla gelen sanat eğitimidir.