19 yaşında kansere yakalandın,iki yıl olağanüstü bir mücadele verdin.Şaşkınlıkla, hayretle, saygıyla izledik seni.
Daha önce hiç senin gibi birini tanımamıştık.
Büyülendik.
Çok ama çok sevdik.Hem seni çok sevdik hem onurlu mücadeleni...
Belki kaybedeceğim ama savaşırken kaybedeceğim! dedin.
Dünyanın en acayip,en müthiş cümlesi bu...Senin ağzında çıktı.Galiba görevliydin sen, geldin,hepimize bir şeyler öğrettin ve gittin.