Yavaşla Gönderileri
Yavaşla kitaplarını, Yavaşla sözleri ve alıntılarını, Yavaşla yazarlarını, Yavaşla yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan bir başkasını en çok yaralarından tanır. Kendi yaralarından.
Hayat hep kendimize doğru bir yolculuktur.
Kırılgan Kızlar Kulübü
Bir ses etseniz uçuşup gidecekler. Kazara bir sözcük düşürseniz yere, onun boşluktaki hışırtısıyla kaçışacaklar saklandıkları kovuklara.
Ancak layığınca sevilmiş çocuklar bıçağın kanatabileceğini, kötü bir sözün can yakabileceğini bilebilir.
Kurnaz antisosyaller dava arkadaşlarını ölüme sürer veya banka hortumlar, ellerini kollarını sallayarak dışarıda keyif çatarken, akılsızlar gasp ve cinayetten hapiste yatar.
“Kellesini ipten zar zor kurtarmış adamın zalimliğinden kork.”
Gruplar içine yerleşip kendisini ‘iyi’, ötekini ‘kötü’ olarak tanımlamak insanın doğasında var.
“Hayat” diyordu Kierkegaard, “geriye doğru anlaşılır ama ileriye doğru yaşanır…”
Sayfa 77 - (e-kitap)Kitabı okudu
Zaman daralıyor. İyi şeyleri yapmak için acele etmeli.
Sıradan kötülük tırmanıyor. Bu ülkede görmeye alışık olmadığımız oranda şiddet ve kötülük görüyoruz. Vandallık, barbarlık ve zalimlik merhametin topraklarını talan ediyor. Artık kendi hikâyelerimiz emzirmiyor bizi, Hollywood hayal endüstrisi beyin hücrelerimizi işgal ediyor. İnsan tabiatının özde merhametle dokunduğunu söyleyen Doğu öğretilerinin
Mutluluğun sırlarından birisi, şeylerden olduğu gibi hoşlanmak ve onları daha iyisi ile karşılaştırmamaktır.
Mutluluğun bir hapla başarılabileceği düşüncesi, insandaki mücadele ve mukavemet azmini törpülüyor. Böylece bir hapla dönüşsek ve mutlu olsak bile, geride anlatabileceğimiz bir öykü kalmıyor. “Bunu ben kendi gayretimle yendim” diyebileceğimiz bir anlatı oluşmuyor.
Hayatın her alanında gittikçe daha çok seçim fırsatına sahip olmak, aslında fark ettiğimizden daha çok kaygı yaratıyor. Seçmek zorunda kalmak bazen iradeleri felç ediyor. Bolluk, seçmeye harcanan mesaiyle yakın insan ilişkilerinden çalıyor. Böylece özgürlüğün köleliğine yakalanmış oluyoruz.
İnsan dili kötürüm ve kekeme bir hal almış durumda. Televizyonun uğultusu, cep telefonunun zırıltısı, hayatın telaşı sahici bir konuşmayı giderek imkânsız hale getiriyor. Oysa insan hikâyeler anlatmak isteyen bir varlık.