Çevreme bakınıp olup bitenlere baktığımda şöyle sorasım geliyor: Bugün yaşlar mı bilge, yoksa kurular mı? Okuyanlar mı, yoksa cahiller mi? Hamlar mı, yoksa olgunlar mı? Ana babalar mı, yoksa çocuklar mı?
Her şey öylesine tersine döndü ki fakir, kendi sorduğu sorunun cevabını verecek durumda değil. Bildiğim şu ki yaş odun yanmaz. Ham meyve yenmez. Ve her şey Tanrı'nın dediği gibi olur. Vesselam.