Yelkovan Yokuşu
Selçuk BaranSözler ve Alıntılar
“Birileri her şeyimi almış sanki” dedi kendi kendine konuşur gibi. “İçimde istek, coşku kalmadı artık. Oysa bir zamanlar ben de gençtim. Güçlüydüm. Sağlıklıydım. Sonsuz isteklerim vardı. Derelerin yolunu değiştirir, sellerin önüne bentler kurardım. Baltayla koca koca ağaçları devirirdim. Bütün bunları ben yapardım. Her şey hoşuma giderdi… Uçan kuşlar, açıktan geçip giden şilepler, mavnalar, mavi başörtülü kızlar… Sonra nasıl oldu bilmiyorum, bu hale geldim. Boşaldım, tükendim. Arkadaşım kalmadı. Onları belki de ben kendim bıraktım. Kendime hesap sormaktan korktuğum için eski günleri hepten unuttum. Böylece tükendim.”
Sayfa 65 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Arkadaşlar bunu dağıtıyoruz elden ele.
Erkeklerden çok şey bekleyen kadınlardan değiliz biz. Evliliğimizin ilk yıllarında boyumuzun ölçüsünü almıştık bir kez (ömrümüzün ilk yıllarında nasıl ki hayattan almıştık boyumuzun ölçüsünü).
Sayfa 15 - Güz
Matketten yeni çıkmışımdır.
Ama bu korkunç pahalılık! Birden ancak geçinecek duruma düşüverdik.
Sayfa 61 - Yapı Kredi Yayınları, 2. BaskıKitabı okudu
Sevgi
“Dünyaya, çevremdeki boktan insanlara boş veriyorum,” diye konuşmasını sürdürdü Erol. “Ama bir şeyin, tek bir şeyin önemli olması gerek. Tek bir şeyin önemli olması yeter. O kurtarır insanı. Bilmem, anlatabiliyor muyum?”
Sayfa 33 - Değirmen öyküsü. Erol, Lale’ye
Tuhaf ama, insanları sevdiğiniz kadar yalnızlığı da seviyorsunuz.
Sayfa 92 - Eğrelti Yeşili Öyküsü. Makar Alekseyeviç