Yahya Kemal'in müşkülpesent olduğu çoğunluk tarafından bilinir fakat eserde öyle anekdotlar var ki bugün şair hayatta olsaydı edebiyat âleminde kendime hisse aramak aklımın ucundan geçmezdi. Öyle bir durum! Benzerini Fethi Naci için de düşünüyorum.
Erken yaşta ün kazanmış bu adamın kendini beğenmiş olması ve başkalarını eleştirmesi (donanımı ile çoğunlukla haklı bulurum) bu kitapta konu edilmiş. Başta Orhan Veli, Ahmet Haşim, Abdülhak Hamit, Celal Sâhir, Mithat Cemal KUNTAY, Ruşen Eşref, Yakup Kadri, Ahmet İhsan, İbrâhim Alaettin GÖVSA, Rıza Tevfik bu eleştirilerin kurbanı olmuştur. Bunun yanında kendisine sataşan ve kıskananlar da oldukça fazladır.
Türk edebiyatının efsane ismi Yahya Kemal BEYATLI'yı gözümde bambaşka gösteren bir yapıt oldu diyebilirim.
Kitapta en çok konu edinen iki şeyden biri Yahya Kemal'in midesine düşkünlüğü. Hatta bir anekdotta,
"Bir öğleüstü Yahya Kemal ünlü Abdullah Efendi Lokantasında. Eline yemek listesini almış okuyor:
— Tatar böreği... İç pilav... Zeytinyağlı enginar... Kuzu fırın... Yoğurtlu kebap... Badem tatlısı... Kaymaklı baklava...
Ağzını şapırdatarak sofra arkadaşlarına dönüyor:
— İşte, okumaya doyamadığım en leziz eser!"
dediği anlatılıyor.
İnternetten fotoğraflarını açıp baktığımız zaman göze ilk çarpan şey olan göbeği de bu anektodu destekler nitelikte. :)
Eğlenerek okuduğum nadir kitaplardan. Okul kütüphanesinde denk gelip de okudum. Baskısı var mıdır, bilmiyorum. Fakat okunmaya değer keyifli bir çalışma olduğu iddiasındayım. Şehir kütüphanelerinde bulacağınızı ümit ederek şimdiden iyi okumalar diliyorum.
