Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Yıkılmış Kadın
Simone de BeauvoirDüşük Puanlı Yıkılmış Kadın Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Yıkılmış Kadın sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Yıkılmış Kadın kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İtilen Kadınlar
Üç uzun öyküden oluşan, yazımlarının ve kurgularının farklılıklarıyla öne çıkan bir eser. Beauvoir’den okuduğum en iyi kitaplardan biriydi. Özellikle ilk öykü, beni oldukça etkiledi.
Yaşlılık, aile, annelik, aldatma gibi birçok konuya değiniyor.
İlk öykünün anlatımı çok iyiydi.
İkinci öykü monolog şeklinde yazılmış. Kadın öcünü monologla alır, diyor Flaubert. Doğruluğuyla beni etkileyen bir sözdü. Öyküyü daha da anlamlandırdı diyebilirim. Bir iç çekiş. Her iç bir çekişte tükenen bir kadın.
Üçüncü öykü ise kitaba ismini veren Yıkılmış Kadın. Günlük şeklinde ilerliyor. Yalnızlığını günlükle örtmeye çalışan bir kadını konu alıyor. Aldatılan, kandırılan bir kadın. Gidecek bir yeri yok. Kabullenirken kendinden vazgeçen bir kadın aslında. Yazarın, anlatmak istediğinin acıklığıyla beraber vurguladığı noktaların doğruluğu beni etkiledi.
Tekrar okuyacağım bir öyküydü ilk öykü, Erginlik Çağı. Oğlunu hayatının bir yerlerini yerleştiremeyen, okumaya tutkun bir anne. Öfkesiyle, tutkusuyla beni etkiledi.
Arka planda ise Fransa örgütlenmeleri ve atom bombası fikri var.
Öykü eşi ile beraber durumları kabullenen bir kadını anlattığı için otobiyografik izler taşıyor gibi hissettirdi. Simone-Sartre ilişkisi gibiydi.
Varoluş bu öykülerde daha az kendini belli ediyordu.
Okunmalı.
"İnsanın sınırlarını bilmesi için onları aşabilmesi gerekir; gölgesinin üzerinden atlaması."
Simone de Beauvoir'la tanışma eserim oldu Yıkılmış Kadın.
Birbirinden farklı üç kadının yıkımını anlatmış Beauvoir. Onları yıkan Havva'dan beri gelen kadının talihsiz talihi mi? Kader mi? Toplum mu? Bizzati kendileri mi yoksa varoluş dedikleri boşluk mu?
Kurallar, etik, ahlak ve değerler bir kadın için nedir?
Neden sadece kadınlar bunları görsün istenir?
Toplum denilen çöplük safsatası neden sadece kadın içindir?
Kadın denince kalıpların dışına çıkmak hatta kalıp denilen o olguyu silip atmak olası mı artık bilemiyorum, bu toplumdan ve düzenden pek umudum yok, tıpkı Virginia Woolf'un dediği gibi "Tüm yaşam koşulları, tüm güdüleri aklındakileri özgür bırakmak için gerekli ruh halinin düşmanıydı."
Bu şartlar ve durumlar içerisinde her bir kadının kendini var etmesinin ne kadar imkansızlaştırıldığı ortadayken yıkım hepimiz için kaçınılmaz, burada bizlere düşen yıkıldıkça yeniden yaratmak olacak kendimizi, Leyla Erbil'in dediği gibi " "Ne yapmak istiyorsun, neyi ispatlamak istiyorsun, ne arıyorsun sen?" dedi. "Kendimi ya da kendimin yarısı olanı" dedim. "
Kendinin yarısını arayanlara selamla.
Feminist hareketin önderliğini yapan Beauvoir, bu eserinde üç ayrı kadının ortak endişelerini ve bunalımlarını konu edinmiştir.
İlk bölümde bir annenin evladını ayrı bir birey olarak kabul etme ve bu duruma alışma sürecindeki sancılarını anlatıyor. İkinci kadının olayı ise yalnızlığı monolog şeklinde aktaran, tek solukta okunacak sayfalardan oluşuyor. Son bölümde ise iyi bir eş ve iyi bir anne olamadığını düşünen kadının, günce tarzında yazılmış bunalımlarına tanık oluyoruz.
Üç kadında da görülen ortak özellikler şunlardır: Yaşlılığın getirdiği beğenilmeme hissi ve hiçbir şeyi beceremeyecek olma yargısı, yalnızlık, depresyon ve toplumdan uzaklaşma.
Eser, kaçınılmaz yaşlılığın yaralayıcı yönlerini ve toplumun kadın üzerindeki bitmek bilmeyen baskısını biz okurlara aktarmış. Umarız ki daha fazla okunma sayısına ulaşan bir kitap olur.
“Gençlik, İtalyanların güzel mi güzel bir isim verdikleri şey: stamina. Sevmeyi ve yaratmayı sağlayan özsuyu, ateş. Bunu kaybettin mi her şeyi kaybetmişsin demektir.” (sayfa:45)
Hikayelerdeki kadınlar canımı çok sıksa da yazarın kalemini oldukça beğendim.
İlk öyküde narsist bir anne, ikincide ne yaşadığının farkında olmayan bir kadın ve kitaba adını veren son öykü. Bir insanın kendine nasıl saygısı olmaz adlı eser...
Çiftler arası ilişkilere değinen kitap beklentimin dışında.
Beklentimin dışında derken beğendim
Birbirinden çok farklı 3 kadının hayatını irdelerken kusurlarını göstermekte.
İnsan kimi yerlerinden katılaşır, kimi yerlerinden çürür, ama asla olgunlaşmaz.’ Diye bir sözü alıntılıyor De Beauvoır.
İlk hikaye açıkçası en beğendiğim hikaye.
Bir anne ve oğlan çocuk ilişkisindeki o hassas dengenin bulanıklaşmasını ve ebeveynlerin çocuklarının büyüdüklerinin farkına varmadığı o üzücü andan ve bu anın yıkıcı etkisinden öyle derinlikli söz ediyor ki oturup bu konu üzerine düşünmemiz gerektiğine inanıyorum.
Okumanızı öneririm
236 syf.
8/10 puan verdi
Kitapta sıkı sıkı tutundukları, inandıkları farklı şeyleri kaybeden 3 farklı kadının hikayelerini anlatan 3 farklı öykü var. Beni en çok etkileyen 3. Öykü, Yıkılmış Kadın oldu. Monique'in kıskançlığını, acısını, nefretini, çaresizliğini tam anlamıyla hissediyorsunuz ve inandığı, güvendiği şeylerin bir anda değişmesinin, kendini bile tanıyamayacak hale gelmesine sebep olup karakteri sürüklediği karanlığa tanık oluyorsunuz.
Güzel ve size bir şeyler katacağını düşündüğüm bir kitap. Kesinlikle tavsiye ederim.