Refika, Rıfkı’ya bir gün demişti ki:
— Akkız, senin ruhunun eşi, sen zavallı insanlara ömrünü vakfetmek istiyorsun, o da kazlara. İkiniz de biraz deli.
Belki de doğru. Belki de insanlar birbirlerine kanla, sınıfla değil, inandıkları şeyde iştirakle bağlanıyorlar.