Yürekteki Hayvan
Herta MüllerYürekteki Hayvan Gönderileri
Yürekteki Hayvan kitaplarını, Yürekteki Hayvan sözleri ve alıntılarını, Yürekteki Hayvan yazarlarını, Yürekteki Hayvan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bizi kurtaracak olan sabırdı. Sabrımız asla tükenmemeli, tükendiği zaman da tekrar yerine konmalıydı.
Sayfa 183Kitabı okudu
Elinizde kanıt olmadan tanımadığınız insanlar için şikayette bulunuyorsunuz, bu ülkede canı sıkılan herkes yapabilir bunu.
Sayfa 173Kitabı okudu
Kadınların sırtlarını dayamak için yine kadınlara ihtiyacı vardır hep, dedi Edgar. Birbirlerinden daha fazla nefret edebilmek için arkadaş olurlar. Nefret ettikçe de daha sık bir araya gelirler. Kadın öğretmenlerde görüyorum bunu. Biri fiskos ederken öteki kulağını uzatıp ağzını kuru erik gibi aşağı sarkıtıyor. Zil çaldığında birbirlerinden ayrılamıyorlar bir türlü. Sonsuza dek sınıf kapısının önünde dikilip duruyorlar; kulak ağıza girmiş durumda; dersin yarısı geçiyor.
Sayfa 136Kitabı okudu
Yahudiler ya çok akıllı ya da çok aptal olurlar, demişti yine Bayan Margic.
Sayfa 106Kitabı okudu
Şarkı söyleyen büyükanne yıllardır evdeki kimseyi tanımıyordu. Şimdi ise babamı tanımıştı, çünkü aklı başında değildi, çünkü baba artık yaşamıyordu. Şimdi babamın yürek hayvanı büyükanneme acı veriyordu.
Sayfa 60Kitabı okudu
Kar sadece iyi insanlar öldüğünde yağar derler. Bu doğru değil.
Sayfa 59Kitabı okudu
"Başarısızlık soluk almak kadar olağan geliyordu bize. Bizi birbirimize bağlıyordu, tıpkı güven gibi. Ama buna herkes kendisi adına sessiz sedasız bir şey daha ekliyordu: kendi başarısızlığını. Kimse kendinden hoşnut değildi ve acı veren bir değersizlik duygusunun patlamalarını yaşıyordu."
Telos yayınlarıKitabı okudu
“Bu dört yıl neyin nesiydi, bilmiyordum. Ruhuma mı yoksa giysilerime mi sinmişti.”
“…korku kafalarımızda bireyseldi, tıpkı buluşmadan önce yanımızda getirdiğimiz zamanki gibi. Onu birbirimizden saklamak için, sürekli gülüyorduk. Oysa korku yer değiştirebiliyordu. Yüzümüze hakim olsak, bu kez seslerimize sızıyordu hemen. Yüzlerimizi ve seslerimizi felce uğratmayı başardığımızda, parmaklarımıza iniyor, sonra orayı bile terk edip dışarı çıkabiliyordu. Derinin yüzeyine yayılıyor, serbestçe ortalıkta dolanıyordu. Yakınımızdaki nesnelerde görüyorduk onu.”
“Fermuvar pratik, ama düğme daha kişilikli…”
“…insan düşündüğü şeyin yanından geçip gidebilmek için nasıl yaşamalı, diye düşündüm.”
*Diktatörün ölümünü beklerken..*
“Herkes onun zarar görmesiyle sevinçten çıldıracağı günü bekliyor, ama o gün hiç gelmiyordu. Diktatörün cesedi herkesin kafasına sızmanın yolunu buluyordu, tıpkı kendi bitmiş yaşamları gibi. Herkesin isteği ondan daha uzun yaşayabilmekti.”