Yürekteki Hayvan
Herta MüllerÖne Çıkan Yürekteki Hayvan Gönderileri
Öne Çıkan Yürekteki Hayvan kitaplarını, öne çıkan Yürekteki Hayvan sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Yürekteki Hayvan yazarlarını, öne çıkan Yürekteki Hayvan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Önemli değil, dedim. Oysa önemliydi, katlanamadığım, ama değiştiremediğim her şey gibi önemliydi.
Sayfa 154 - Telos YayıneviKitabı okudu
Şarkı söyleyen büyükanne tüm yaşamını unutmuştu. Çocukluk günlerine geri dönmüştü. Yanakları seksen sekiz yaşındaydı. Oysa belleğinde geriye kalan tek şey üç yaşında annesinin eteğine yapışan bir kız çocuğuydu.
Sayfa 111 - telos - Ekim - 2009Kitabı okudu
Bazen suya inmek isteyip geri dönmeyenler oluyordu. Gerçek nedenin suya inme isteği değil, geri dönmeme isteği olduğu söyleniyordu.
Sayfa 88 - telos - Ekim - 2009Kitabı okudu
Dükkandakiler gibi kuyrukta bekliyorlardı. Ölüm birini buyur ettikten sonra, sıra arkadakine geliyordu.
Sayfa 114 - telos - Ekim - 2009Kitabı okudu
"Başarısızlık soluk almak kadar olağan geliyordu bize. Bizi birbirimize bağlıyordu, tıpkı güven gibi. Ama buna herkes kendisi adına sessiz sedasız bir şey daha ekliyordu: kendi başarısızlığını. Kimse kendinden hoşnut değildi ve acı veren bir değersizlik duygusunun patlamalarını yaşıyordu."
Telos yayınlarıKitabı okudu
Dostlar, Sevgi Ve Nefret
Bu büyük yakınlık içinde nefret sevgiyi biçebilirdi, çünkü sevgi nasıl olsa ot gibi büyüyüveriyordu. Ağıza alınan hava kadar ömürleri kısa süren kırgınlıkları özürler hemen siliyordu. Kavga isteyerek çıkarılıyor, sözler ise istemeden sarfediliyordu. Öfke bittiğinde
hep, uydurulmuş sözlere başvurmaksızın, sevgi dile geliyordu. Sevgi hep vardı. Ama kavga sırasında tırnaklarını çıkarıyordu.
Sayfa 68Kitabı okudu
Sadece diktatör ve muhafızları kaçmak istemiyordu. Gözlerinden, ellerinden, dudaklarından anlaşılıyordu. Bugün de, yarın da köpekleri ve kurşunlarıyla mezarlar açacaklar. Bir de kemer, fındık, pencere ve iple.
Sayfa 46 - telos - Ekim - 2009Kitabı okudu
“…korku kafalarımızda bireyseldi, tıpkı buluşmadan önce yanımızda getirdiğimiz zamanki gibi. Onu birbirimizden saklamak için, sürekli gülüyorduk. Oysa korku yer değiştirebiliyordu. Yüzümüze hakim olsak, bu kez seslerimize sızıyordu hemen. Yüzlerimizi ve seslerimizi felce uğratmayı başardığımızda, parmaklarımıza iniyor, sonra orayı bile terk edip dışarı çıkabiliyordu. Derinin yüzeyine yayılıyor, serbestçe ortalıkta dolanıyordu. Yakınımızdaki nesnelerde görüyorduk onu.”