Yürüme
Oruç AruobaYürüme Gönderileri
Yürüme kitaplarını, Yürüme sözleri ve alıntılarını, Yürüme yazarlarını, Yürüme yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Yola çıkacak kişinin aşması gereken ilk ve en önemli engel, kendi yerleşikliğidir:
kendi yeri — kendisidir..."
Oruç Aruoba - Yürüme
Dünyasını kendi çevresinde kendisi kurmuş,kendine varan her yolun sonuna yalnızca kendisinde bulunan bir yer koymuş bir kişi
-kendi yerinden dışarıya çıkan yolu nasıl bulabilsin ki?...-
Nereye giderse gitsin,
Hangi yerden hangi yola çıkarsa çıksın,
Kendine egemen olabilen kişi("bir kral gibi")
terkedeceği yerden yola çıkacağı zamanı da,çıkacağı yeni yolun yönünü de kendisi belirleyebilen kişidir.
Yeri yalnız kendi yeri,
yolu yalnız kendi yolu olan kişi,ne yerinde ne yolunda,başka kişilere rastlamayacaktır.
-rastladıkları da hep,onun ne yerini ne yolunu anlayanlar olacaktır.
Yürüme
“Kendi yerini yerleşiklikte
bulamayan kişi,
onu yolculukta arar.”
Sayfa 69Kitabı okudu
“Uygar kişi rahatsız insandır: sürekli huzur bulmağa çalışır, ama bulamaz — bir noktada dursa, huzura ulaşır gibi olsa, o noktada konumu onu başka bir noktaya götürür; yani, yine, huzursuzluğa…”
Sayfa 52Kitabı okudu
“Alışılmışa alışamayan insandır temelde uygar kişi — içinde bulunduğu toplumsal çerçeveye alışır alışmasına, ama alışmaya alışamaz bir türlü. Garipser durur…”
Sayfa 52Kitabı okudu
“Uygarlık, aşırılıkları dengelemektir.”
Sayfa 49Kitabı okudu
“Böylece, uygar kişi hem kendi yaşamına dışarıdan bakabilen, hem de kendi yaşam biçimi dışındaki yaşama olanaklarına içten, içeriden bakmağa çalışan insandır.”
Sayfa 48Kitabı okudu
“Uygar kişi, kendini gittikçe daha geniş insan bağlamları içinde görebilen, böyle bağlamlar içine koyabilen kişidir. İnsanlık ufku geniş olan, hep de genişleyen kişi…”
Sayfa 47Kitabı okudu
Kişi, her görüp de unuttuğu yüzü, öldürür- aynada bile olsa..
Sayfa 160 - MetisKitabı okudu
Bir yeri gerçekten ve toptan terketmeyen, yeni bir yola çıkamaz.(Tanrı Lut'a boşuna dememişti ya,"Geriye bakmayacaksın" diye)
Sayfa 91Kitabı okuyor
Zaten hep kırık dökük, paramparça ilişkiler bırakıp ardında, böylesine yıkıcı yırtıcı bir yolda yürümüyor mu yaşam...?
En çok da pohpohlanmaktan hoşlanırız- manda gözlü bir saftorik bir zırvamıza hayran olmayagörsün: şişine şişine bir hal oluruz..
Sayfa 34 - MetisKitabı okudu
Yolu gerçekten bilen, yolun gerçekten ne olduğunu bilen, yolda dönüp duran tekerlek değildir : kazmadır, kürektir, dinamittir tekerlekler terlemezler...