Kusura bakma patron ama, sen bir kağıt faresisin. Şu zavallı sen de, hayatında bir kez olsun güzel bir taş görebilirdin, ama göremedin. Vallahi işsizken bir yerde oturuyor ve kendi kendime düşünüyordum, "Cehennem var mı, yok mu?" diye. Fakat dün mektubunu alınca şöyle dedim: "Bazı kağıt fareleri için kesinlikle bir cehennem vardır."(13)
"Kızma patron. Hayır, hiçbir şeye inanmam ben! Eğer insana inansaydım, Tanrı'ya da, Şeytan'a da inanırdım; bu da büyük bir sorundur."(74)
"İnsan canavardır! Büyük canavar! Ona kötülük mü ettin? Senden çekinir ve titrer. İyilik mi yaptın? Gözlerini oyar... Aradaki uzaklığı koru patron! İnsanlara umut verme"(74)
"Hey bee!.. İnsanlar ne hale girdi... Tuuh, kahrolasıcalar! Vücutlarını bırakıp körelttiler ve yalnızca ağızlarıyla konuşuyorlar. Ama ne söylesin ağız? Ağız ne söyleyebilir"..."Ayaklarım, ellerim konuşuyordu; saçlarım, giysilerim konuşuyordu. Kuşağımdan sarkan bir çakı bile konuşuyordu."(96)
Beş duygumu ve bütün tenimi, sevip anlamaya iyice talim ettirmiş olurdum. Koşmayı, güreşmeyi, yüzmeyi, biniciliği, kürek çekmeyi, otomobil sürmeyi, atıcılığı öğrenirdim. Ruhumu tenle tenimi de ruhla doldururdum; kısacası, içimde barıştırırdım bu yüzyıllık iki düşmanı...(96)
Bir şeyden soğumak istedim mi ondan bıkana kadar üst üste tekrar tekrar yaparım(¿¿)
