Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Zorba
Nikos KazancakisDüşük Puanlı Zorba Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Zorba sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Zorba kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.910 üzerinden
Hiçbir bölümünde keyif almadığım, biraz da zorlanarak bitirdiğim bir kitap. Kurgu yok, diyaloglar üzerinden ilerliyor. Yüzeysel olarak bahsedilen bir anlatıcı ve son derece kaba, umursamaz ve özellikle kadınlara yönelik hastalıklı bakış açısı ile Zorba karakteri. İnsan psikolojisi, özgürlük, eşitlik, vicdan ve milliyetçilik üzerine kayda değer mesajlar içeriyor olsa da kitaptan da Zorba karakterinden de hoşlanmadım. Umarım siz seversiniz.
Mizojenist Zorba
Merhabalar. Bugün sizlere Yunanistanlı yazar Kazancakis'ın Zorba'sından bahsedeceğim. Çoğu kişi bu kitap üzerine yazdı, çizdi ve çok satanlar da uzun süre üstü sıralarda yer aldı.
Çoğu okuyucu Zorba'yı bir yaşam rehberi, bir yaşam felsefesi olarak okudu ve gördü. Ama bu kitapta beni rahatsız eden çok nokta oldu. Teknik açıdan yer yer eksikliği olmasına rağmen kendini okutan bir eser fakat içerikte birçok noktaya takıldım.
Zorba temelde entelektüel-köylü çatışması üzerine kurulu bir eser. Benim rahatsız olduğum nokta kitapta çok büyük bir eril tahakküm olması. Bu değer verilip yüceltilen karakter Zorba baya baya mizojenist.
Zorba metinin çoğu yerinde kadınlar olmadan yaşayamayacağını, onları çok sevdiğini söylüyor fakat açık bir şekilde metnin içinde kadınları aciz gösterip sadece cinsel obje olarak fetişize ediyor.
Evet temelde entelektüel-köylü çatışmasını işliyor eser ama bunları söyleyen bir karakterin bu kadar yüceltilmesi beni çok rahatsız etti. Heteronormatif bir eserin bu kadar uzun süre sevilerek okunması maalesef beni üzdü.
Elbette böyle kitaplar okumalıyız daha derin bir toplumsal cinsiyet analizi yapmak için fakat duygusal bir noktadan değil eleştirel bir noktadan olmalı.
Eğer birgün bu kitabı okuyacaksanız ya da okuduysanız toplumsal cinsiyet noktasından bakmanızı rica ediyorum.
Fazla uzatmadan kaçıyorum. Hoşçakalın
İnceleme yapmayı çok beceremesem de bu kitap için yapmak istedim çünkü içimde kalmasını istemediğim çok şey var. Kitabın arka kapağını okuduğum heyecanlandım çünkü sorgulama temelli bir kitaptı. İlk tanışma kısımlarını geçtikten sonra gerçekten hayat dair her şeyin sorgulanmaya başlandığını da fark ettim. Hayatın kendisi, din, aşk, yemek ve geri kalan her şey. Normalde zevk alarak okuyabileceğim bir kitap olabilecekken devreye Zorba'nın kadınlarla dair kelimeleri giriyor. Zorba eskilerin çoğunluğu gibi kadını hem yücelten hem de olabildiğinde yerin dibine sokan bir karakter olmuş. Bir sayfada, onun için bir kadının değerli olması onla sevişebilmesi anlamına geliyor diye düşünüyorum ama hemen sonraki sayfada bir kadının sadece memelerine bakarak hayatının amacını bulmuş gibi davranabiliyor. Uzun lafın kısası Zorba düşündüren yanıyla çok özgün bir karakter ama kadınlara bakış açısı hayal kırıklığına uğrattı.
Şükür bitti dediğim, nasıl bu kadar abartıldığını anlamadığım bir kitap. İçinden güzel cümleler yakaladım ama hepsi bu. Büyük bir hayal kırıklığı oldu maalesef.
Hırbo
Bir olimpos çocuğunun(hayatı bu kadar iğrenç yaşamasını, ahlaksızlığını, kadın, din ve insan algısını başka bir kavramla ifade edemedim) ilkel bomboş zırva felsefesi. Arada bazı anlamlı sözler var. Genel olarakta sıkıcı kimse kusura bakmasın.
“-Nereme dokunsan inlerim, dedi. Yaralarla doluyum.”
“-Her acı, yüreğimi ikiye böler patron, dedi. Ama o kırk yaralı yürek hemen kaynar ve yara görünmez; kaynamış yaralarla doluyum ben; onun için dayanıyorum.”
Yaralar yaralar...
Acılar acılar...
Vs.
Günün bu saatinde @mmmmltmmmm ablamın Temmuz ayı için seçtiği ve benimde merak ettiğim kitabı zoraki bir şekilde #okudumbitti
Açıkcası kitaptan pek etkilenmedim çünkü tam olarak kavrayamadım tıpkı Yüzyıllık Yalnızlık ve Kara Kitap gibi. Ama hayatımdaki bu üç kitabı tekrar okuyup onları anlamak için kendime birer şans daha veriyorum.
Sizler de anlamadığı kitaplara tekrar okumak için şans verenlerden olun. Gecenin tavsiyesi bu olsun. Bide geceniz hayr olsun
Zorba kitap incelemem
Açıkçası hayal kırıklığı içerisindeyim. Çok merak ederek okuduğum zorba okurken çok sıktı beni. Ne kadar sıkıldım anlatmam mümkün değil. Olayların akış örgüsünü de yakalayamadım. Çok sevemedim. Okumak isteyen varsa çok sıkılabilirsiniz ama yine de karar sizin.
Maalesef çok övülmesine rağmen aradığımı bulamadığım, bana bir şey katmayan bir kitap oldu. Felsefi olarak da edindiğim hiçbir şey olmadı. Fazlaca özgürlükten bahsediyordu. Çok aşırı şekilde kadınları aşağılama vardı ve bu beni rahatsız etti. Diyaloglardan oluşan bu kitapta olay yok gibi bir şey. Maalesef sevemedim zorla bitirdim.
Zorba
Kitabın ününden, bilinirliğinden dolayı beğeneceğime emin bir şekilde okumaya başladım. İlk 40-50 sayfayı okuduktan sonra biraz ara verdim. 40-45 gün kitabın kapağını açasım gelmedi. Sonra bi 35-45 sayfa daha okudum ama malesef beni hiç içine alamadı bu kitap. Ne kadar yarım bırakmayı sevmesem de yarıda bıraktım. Okumayı sevmediğim bir kitabı okumaya çalışmak yerine seveceğim bir kitap bulmaya harcarım zamanımı. Tavsiye eder miyim, etmem.
Diyaloglar üzerine kurulu bir kitap olsa bile içerisindeki zorlama edebiyetını beğenmedim.
Karakterlerin bilhassa Zorba'nın kadın üzerinden yansıttığı çoğu düşünce bana yozlaşmış bir insan olarak geri dönüş yaptı. Hayatı yaşamasını bilen, hayalperest bir kahramen değil, zorla dile getirilmiş erkeklik övücü bir kitap olmuş.
Hayatı koşulsuz ve sınırsız yaşamak deyince Jack Kerouac'in Yoldası bile daha iyi geldi. 16 yaşında okuduğum halde bende çok daha iyi izler bırakmıştı.
Kitabı zamanının erkek gözüyle bile yorumlasam karakterin havada kalması ve yazımının akıcı olmaması sevmemek için bile bir neden teşkil ediyor...
%38 (130/335)
4/10 puan verdi
Kendimi devam etmek için ne kadar zorlasam da nedense pek sevemedim ve okumayı bıraktım. Belki de kitabın bu kadar çok övülmesi bende büyük bir beklentiye yol açtı bilemiyorum. Ama hiçbir yerden kitabın içine giremedim.
Belki sonra yine okumaya çalışırım ama kesinlikle yakın bir zamanda değil.
Olmamış diyorum. emeğe saygısızlık olmaz umarım.
Birçok kişinin aksine olumsuz yorum yapacağım. Her kitap herkese aynı tadı vermez tabi ki. En başta fantastik bir kitap, cennet, cehennem, İsa, papaz, ruh gibi tanımlar bana uygun gelmiyor. Gerçeklik yönü zayıf kaldı. Rahatsız eden bir konuda erkekliğin fazlaca övüldüğü bir kitap olmuş. Kadınların yaratılışını erkeğin kaburgasından başlayarak yine kadınların dünyaya geliş amacının yanlış aksettirildiğini düşünüyorum. Kısacası okumayanların bir şey kaybedeceğini düşünmüyorum. Yanlış zamanda mı okudum bilmiyorum ama kitap hakkındaki düşüncelerim bunlar. Size iyi okumalar. Ben küstüm gidiyorum. Pardon fazla akbili olan var mı?
Madencilik yaparak hayatını idame ettiren Patron'un Zorba ile tanışması anlatılıyor. Okumayı seven, belli kuralları olan, hayatını devam ettirmek için dikkatli adımlar atan, riskten korkan patrona karşılık; Zorba: kuralsız, hayatı sefahat içerisinde yaşayan, risk almaktan korkmayan, özgürlüğü yaşamın her alanına uygulayabileceği düşüncesi taşıyan 60-65 yaşlarında bir şahıs..
Bunların karşılaşmaları- yaşadıkları anlatılıyor.
Kitap beni pek sarmadı. İçerik açısından değerlendirdiğimizde belli noktalarda hayata dair yapılan yorumlamalar güzel olabilir ama bunu uçlarda yaşaması ve yaşlılığı bir engel olarak görmeyip rahat ((( tabii ki rahatlığında bir sınırı olmalı ))) yaşamayı olağan göstermeye çalışması ... Kadınlara yonelik yapılan atıflar kadını bazen korurmuşcasına kadınlar narindir deyip güya korumacı bir uslup takınması ama çoğu kez (( hatta hep )) kadınlar şeytandır yoldan çıkarır yakıştırması yapması ve bunun kitap boyunca sürdürülmesi beni çok da hoşnut etmeyen bir durum oldu. Oldukça değişik bir romandı...
Başından sonuna dek kan uyuşmazlığı yaşadığımız için bir türlü sevemediğim ve son derece sıkılarak okuduğum bir kitap.
Uzun süredir okuma listemde olan Zorba ne yazık ki bana hiç hitap etmedi. Hemen her sayfada üzerime üzerime atılan referanslar bir noktadan sonra beni epey sıktı. Yazarın oldukça ağdalı ve kelime ekonomisinden yoksun anlatımı da üzerine tuz biber ekti. Hiçbir yere varmayacağını bildiğimiz olaylar ve diyaloglar bir hikaye anlatmaktan ziyade yazarın düşüncelerine tercüman olmak için yazılmış besbelli.
Kitapta oldukça toksik ve ne hikmetse kendini fazlasıyla bilgili zanneden bir adamın öyküsünü okuyoruz. Nereden geldiği belli olmayan bir özgüvenle hem kitaptaki karakterlere hem de okura nasihat üstüne nasihat veren bu adam muhtemelen yazarın sesi olma görevini üstleniyor kitapta. Misojeni ve toksik maskülenlik başlı başına bir roman olsaydı bu roman muhtemelen Zorba olurdu.
Bir hikayede kadın düşmanlığı ya da toksik maskülenlik olması abes değil. Gerçek hayatta var olan her şey romanlarda da kendine karşılık bulabilir. Zorba'da beni rahatsız eden şey yazarın bu toksikliğe alkış tutan üslubuydu. Akıl süzgecinden geçirilmeden oldukça içgüdüsel bir tavırla kaleme alınmış olan Zorba'nın temel sıkıntısı bu aslında. Kendini piramidin en tepesinde, en bilgili ve en görmüş geçirmiş zanneden Aleksi Zorba hepimize "ders vermek" için kitap boyunca konuşuyor da konuşuyor. Yazarların yarattıkları karakterlerle aralarında belli bir mesafe olması gerektiğini düşünen biri olarak Nikos Kazancakis'in bu tavrını makul görmem mümkün değil maalesef.