“Önce kelime vardı,”diye başlıyor Yohanna’ya göre incil. Kelimeden önce de yalnızlık vardı. Ve kelimeden sonra da var olmaya devam etti Yanlızlık. Kelimenin bittiği yerde başladı; Kelime söylenemeden önce başladı. Kelimeler, yalnızlığı unutturdu ve Yanlızlık, Kelime ile birlikte yaşadı insanın içinde. Kelimeler, Yalnızlığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe, Yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu.
Esasen bütün mesele yaptığımız seçimlerle ilgilidir. Türkiye’de yaşayan insanlar;bazı konularda, özellikle de eğitimde, maalesef yanlış seçimler yapıyor. Açıkça söyleyeyim,yanlış imajlara kapılıp gidiyorsunuz. Gereği yok,çünkü sonrası pişmanlık...