Özlem İnan
@kitapkoklargibi_
Fizyoterapist
MSc rehabilitation and physiotherapy, neurological disorders
Belçika, Antwerp
23 Mart
107 okur puanı
Nisan 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
İnsan, varlıkların en zavallısı, en acizi ve en güçsüzü olmasına rağmen en mağrur olanıdır. Şurada, dünyanın çamuru ve pişliği içinde oturduğunu, evrenin en kötü, en ölü, en aşağı katında, göklerin kubbesinden en uzakta, üç cinsten yaratıkların en kötü halleriyle birlikte, dünya evinin en alt katında bağlı ve çakılı olduğunu bilir, görür de yine hayaliyle, aydan yukarılara çıkıp, gökleri ayaklarının altına indirmek sevdasıyla yaşar. Aynı hayal gücüyle kendini tanrıyla bir görür; kendisine tanrısal özellikler verir; kendini öteki yaratıklar sürüsünden ayırıp kenara çeker, arkadaştan, yoldaşı olan varlıklara yukarıdan bakar; her birine uygun gördüğü ölçüde güçler ve yetenekler dağıtır. Biz insanlar, diğer varlıkların ne üstünde ne de altındayız. Bilgi kişi der ki: Gökyüzünün altındaki her şey, aynı yasanın ve aynı kaderin emri altındadır.
Kendi çabalarıyla iyileşebilecek bir hastaya acınmaz. Çok doğru bulduğum bu atasözünü kullanmış ve denemiş biri olarak, kitaplardan gördüğüm yarar için söyleyebilirim. Gerçekten ben kitapları, kitabın ne olduğunu bilmeyenlerden fazla kullanmam diyebilirim. Cimrilerin, nasıl olsa bir gün kullanırım diye hazinelerine dokunmadıkları gibi, ben de öyle saklarım kitaplarımı. Ruhum, onların benim olmasıyla doyar, yetinir. Savaşta, barışta, kitapsız yola çıktığımız olmaz. Yine de hiç kitap açmadığım günler, aylar olur. Biraz sonra, yarın, canım istediği zaman okurum, derim. Zaman akar gider beni kederlendirmeden; çünkü kitaplarımın dilediğim zaman bana sevinç verecekleri, yaşamama destek olacakları düşüncesi anlatabileceğimden daha büyük bir rahatlık verir bana. Hayat denen bu uzun yolculukta yanıma aldığım en iyi nevale kitaplardır. Onsuz bir hayatı tercih edenlere acırım.
314 syf.
6/10 puan verdi
Okur Takip Önerileri
Fakat, gizli bir mutlulukla ve gururlu bir hoşnutlukla, onun o paha biçilmez kitaplarını benim yüzümden unutmuş olduğunu görüyordum.
Her zaman değilse bile çoğu zaman biliyordum ki onu sevmem delilikti, umutsuzluktu, mutsuzluktu, aklın, mantığın, iç rahatının, dirliğin tümüyle dışında bir şeydi. Onu sevmenin yıkım olduğunu biliyordum gene de ilk baştan söyleyeyim, bunu bilmek sevgimi zerrece azaltmıyordu. Onum kusursuz bir melek olduğuna yürekten inansam, duygularımı ancak bu kadar başıboş bırakabilirdim.
