Amin...
Bayat Ekmek...
Hanife Teyze adında yaşlı bir komşumuz vardı.
8 aydır konuya, komşuya bayat ekmeğiniz varmı ? Varsa verin kuşlar cama geliyor ıslayıp veriyorum diyordu..
Çok da zayıflamıştı. Kiracıydı. Çok ucuza oturuyorum diye rutubetini çekiyorum diyordu.
Eşinden dul maaşı alıyordu.
8 aydır gülen, şaka yapan Hanife Teyze gitmiş, yerine
“Sen hiç kimsenin olamayacağı kadar çok şeyimsin benim... Yüreğimde sana ayrılan yer herkesinkinden büyük. Yalnızca bir arkadaş, bir kan kardeş, bir sırdaş, bir çok yakın dost değil, bir büyük sevgisin sen... Yanında sonsuz şımarabileceğim ve hâlâ kaybetmekten korkmayacağım tek kişi... yani biraz annem, biraz babam, hatta hiç görmediğim dedem, belki hiç doğmayacak oğlum... Sonra daimi hayranım, ve tabii dokunulmamış sevgilim... Sen benim masumiyetimsin Tuna... Benim en yakınımsın! Aslında belki öbür yarımsın?..
...
“Sen... aramızda hep bir engel olduğunu sandığın Aras’ın hiç olmadığı ve olamayacağı birçok şeyimsin benim... Sen olmazsan... Bunu bilmelisin... Sen olmazsan çok eksilirim ve artık buna dayanamam Tuna!”
...
... “Bütün dünya bana ihanet etse, dünyadaki herkes birbirine yalan söylese ve dahi galaksiler arası kolektif bir depresyon yaşansa... Herkes sarılsa, diz çökse, yere düşse bile ben ayakta kalabilirim. Çünkü benim Mavi Tuna’m, benim Mabel’im var ve o farklıdır!”
... “Ve tabii dünyanın tanıdığı en bencil kızım ben!”
Sayfa 314
