İstanbul da biter gülüm
toroslar da biter birgün
ben de biterim ama
bitmez şarkılarım
belki bitmez
karanlıkta çığlıklarım
bu celâli yürekle ben
bu tutuşmuş kanatlarla
uçaklaralın beni
savurun yıldızlara
bugün günlerden salı
çarşambası var bunun
cuma susarsa eğer
cumanın ertesi var
eşşek olmak birşey değil
insana asıl koyan
yalandan eşşek olmak!
dilinizde dünden kalma bir türkü
bir ezgi kırıntısı
karışıp gidiyorsunuz kalabalığa
kalanlarla kalır anam
ölenlerle ölür anam
bunlar da yoksa eğer
oturur bir köşeye
o güzel yüzünü dayar avcuna sıcak sıcak
ince ince ağlar anam
bana ağlar
sana ağlar
bize ağlar
hepimize herkese
herşeye
kuşlara bulutlara
kışlara yağmurlara
sıcak sıcak ağlar anam
sen aşk şiiri yazamazsın
hasan hüseyin
çünkü aşkın kendisidir
senin şiirin
sen
kurtuluş
sen
gökte ararken yerde bulduğum
meğer sen
bir tek yetersözünün kendisiymişsin!
bir uzun masaldır ki koçero
dağların dağlara yaslandığı
yerlerde anlatılır
geçitlerin geçitlere
küstüğü koyaklarda
benek benek anlatılır
nakış nakış anlatılır
bıçak bıçak
kurşun kurşun
ve türkü türkü!
"leb-i deryâ’ şu saltanat
şu konaklar
şu saraylar
şu köşkler
bu bereket
bu bolluk
bu çılgınca
hovardalık
gocunmayın güzel beyler
hanımlar alınıp incinmeyin!
Koçero - Vatan Şiiri
keklik serer palazını tenha kayalıklara
uçurur korkusunu
kara diken savurur tohumunu
kurtulur korkusundan
orda bir dağ
orda bir tas
Öyle Bakıp Durma !
öylece gelmelisin kollarıma
hadi artık bekleme
hadi ne duruyorsun
hadi patlatsana çiçeklerini
çiçekli bir dal gibi
bıraksana kollarıma sıcaklığını
bekleyen kollarıma
hadi artık gelsene!
(koçero vatan şiiri)
İncecikti gül dalıydı dokunsam kırılacak dokunmadım kurudu
Sekmez ..
nerde minare çoksa
bil ki orda allah az
nerde polise kuvvet
bil ki orda işler ayaz
Sayfa 238 - Bilgi Yayınevi 4. Baskı 1993Kitabı okudu
Bir sarı aydınlıktır uzanır gider çölde
konuşan sessizliktir