Çünkü insanız hepimiz ve insan her şekilde insandır. Kadınlığımızla, erkekliğimizle, çocukluğumuzla, hatalarımızla, kusurlarımızla ve engellerimizle hepimiz insanız.
İçimdeki Müzik, fiziksel engeli olan 11 yaşındaki Melody'nin kendi ağzından yaşadıklarını anlatan bir kitap. Kitabın adının bu olması Melody'nin aynı zamanda sineztezi olması. "Kişinin müzik çaldığında renkleri duyup tatları canlandırabilmesi durumuna ne denir?" sorusunun cevabı sineztezi. Hiç şarkı söyleyemese de, hatta beğendiği şarkının adını dahi söyleyemese de içindeki müzik hiç durmuyor Melody'nin, çoğumuzda olduğu gibi. Hayat devam ettikçe bizim de içimizdeki müzik çalmaya devam eder, kimse duymaz çoğu zaman bizden başka.
11 yaşındaki engelli bir çocuğun dilinden kendi anılarını anlatan yazar, bizlere pek çok şeyi hatırlatıp öğretiyor. En başta engelli insanların da bir insan olduğunu hatırlatıyor. Onları gördüğümüzde yapmamız gereken, acıyıp üzülüp seviyor gibi davranıp sonra da yokmuşçasına hareket etmek değil, onların da her insanla aynı olduğunu unutmamak. Başarmak için engelli veya engelsiz olmak sorun değil, inanmak asıl mesele, onu da hatırlatıyor. Ve ne olursa olsun insanoğlu birbirini kıskanmadan edemiyor. İçimizdeki bencilliği hatırlatıyor bizlere.
Kitabı okurken kafamda canlanan sahnelerden dolayı uyarlaması olup olmadığını merak edince yakında dijital platformların birinde sinemaya da uyarlanacağı haberlerini gördüm. Kitaptaki güzel duygular umarım sinemaya da aktarılır diyorum...
Petey
Ben Mikaelsen
