Ülkemizde anne babaların çocuklarına kendileri için yaptıkları fedakârlıkları sürekli hatırlatma, başlarına kakma gibi bir huyları vardır. "Senin için saçımı süpürge ettim", "Sana şu kadar para harcadım"... Hatta iş "Seni dokuz ay karnımda taşıdım"a kadar varır. Oysa çocuk yetiştirmenin fedakârlık gerektirdiğini herkes bilir. Dünyaya getirdiğin o savunmasız çocuğun sorumluluğunu almaktan daha doğal ne var ki...
