"Herkes hayatına bir başkasına ait olarak başladığı, fiziksel ve duygusal olarak bir başkasından ayrılamaz olduğu için, ayrı olmak ya da paylaşmak zorunda kalmak bizi sersemletir. Demek ki bizim için ya hep ya biçtir mesele; bu yüzden de potansiyel olarak, her şey olamamaktan kaynaklanan bir hiçbir şey olma duygusu taşırız."
Benim olmayan bu hayattan,bu eğlencelerden yorulmuştum. Evime,bana ve benim olan şeylerin arasına,ıstıraplarıma,yoksulluğuma dönmek istiyordum
Kendimi vücudumun içinde hapsedilmiş gibi hissederek uyanmaya başlamıştım.
Sayfa 11 - domingoKitabı okudu
"Ataları olmayan hiçbir aile var olduğunu duyunsayamaz.
Atalarımız. Ait olma duygumuz."
Burası gerçekten garip bir yerdi. Hiçbir şeye hayret edilmiyor,hiçbir şeyin üzerinde fazla durulmuyordu.
"Bu dünyada ait olduğum
bir yer var mı?"
"Ama sen buraya ait değilsin! Sen öldün! Kafamı göğsüne bastırıp hıçkırmaya başladım.
- Bebeğim burası diğer dünya. Buraya ait olmayan ben değilim, sensin."
"Bana birisinin olmak zor gelir, kendime bile ait değilken.
Gökyüzünü, yeryüzünden daha çok sevdim!
Kendimi, Yeryüzünden daha çok gökyüzüne ait hissettim...
:(