a
Analiz
0 üyeRafael her resmi üzerinde yıllarca çalışıp her ayrıntı üzerinde titizlikle durmuş ve bundan ötürü şaheserler yaratmıştır. Tanrının, onun fırçası altında yücelme sinin sebebi de budur. Bugün ise Vernet, herbirinin başlı başına koskoca bir odaya ihtiyaç gösteren tablolarını bir ayda tamamlamaktadır. Perspektif pek heybetli, fikir dağ gibi olduğu halde, yapıtta on paralık ciddi bir çalışmaya raslanamaz, Böylesine ressamların tümü bir badanacıdan daha ileri gidemezler.
Ortadan kaybolma sanatı acımasız ve paradoksaldır. Başka birini ortadan kaybetmek, bizzat ortadan kaybolmaktan daha kolaydır. Kimse tamamen ortadan kaybolmayı başaramaz.
Sayfa 179 - Kafka KitapKitabı okudu
"Korku aklın gösterdiği delillerin hiçbirini dinlemeden günden güne büyür, güçlenir. Öyle ki sonunda böyle anlarda her zamankinden daha açık, dinç olmasına karşın, duygulara karşı koyma yeteneğini bütünüyle yitirir akıl. Dinleyen yoktur onu artık, yararsız bir şey olmuştur. Bu parçalanma; korkulu beklemeyi, kasveti daha da arttırır. Sanırım ölümden korkan insanlarda da durum aynıdır."
Sayfa 59Kitabı okudu
"Olanağı olsaydı (oysa insan yaradılışı elverişli değildir buna, olamaz öyle bir şey) evet, ne diyordum. Olanağı olsaydı da içimizde sakladığımız bütün kötü şeyleri, yalnızca en yakın dostumuza açtıklarımızı değil, kimi zaman kendi kendimize bile itiraf etmekten utandığımız duygularımızı, anılarımızı açığa vursaydık... dünyayı öylesine iğrenç bir koku kaplar ki, soluk alamaz boğulurduk. Toplumun koyduğu kurallar bu bakımdan iyidir zaten. Derin bir anlamı vardır bu kuralların...ahlak yönünden yararlıdır demeyeceğim, ama koruyucudurlar, rahatlık verirler insana."
Sayfa 265Kitabı okudu
Ne var ki, hayatın en önemsiz ayrıntıları açısından bakıldığında bile, insan, herkesin gözünde özdeş, isteyenin bir şartnameyi ya da vasiyetnameyi inceler gibi inceleyebileceği, maddi bir bütün teşkil etmez; sosyal kişiliğimiz başkalarının düşüncesinde yarattığı bir şeydir.
...
Baktığımız insanın dış görünüşünü, ona ilişkin bütün kavramlarımızla doldururuz ve gözümüzde canlandırdığımız bütün içinde, hiç şüphesiz bu kavramlar daha fazla yer tutar.
Alışkanlık!
Zihnimizin haftalar boyunca geçici bir düzende azap çekmesine göz yuman alışkanlık, ama o olmasa, kendi imkanlarıyla sınırlı kalan zihnimizin, bize içinde yaşanabilecek bir barınak sunamayacağı için, her şeye rağmen bulduğu zaman sevindiği, o becerikli ama ağırkanlı düzenleyici!