... insan hayatı öyle bir armağan ki... Büyük bir armağan! İnsanın kendisi bile onun sahibi değil.
Sayfa 403 - KafkaKitabı okudu
Şimdilerde yaşlılığa kafa yoruyorum...
Sayfa 391 - KafkaKitabı okudu
Gençliği severim. Savaştan ziyade yaşlılıktan korkarım ben.
Sayfa 391 - KafkaKitabı okudu
Birdenbire iyi olamazsın. Doğru ve iyi.
Sayfa 377 - KafkaKitabı okudu
Sorarım... Sorabilirim artık... Ömrüm nereye gitti?
Sayfa 371 - KafkaKitabı okudu
Susmayı öğrendim...
Sayfa 371 - KafkaKitabı okudu
Devir değişiyor, ya insan? Yaşamın manasız tekrarlarını düşünüyorum.
Sayfa 349 - KafkaKitabı okudu
Taisiya Petrovna Rudenko-Şevelyova..
Donanmada bir kadın... Yasak, hatta anormal bir şeydi. Gemiye uğursuzluk getireceği düşünülürdü.
Sayfa 265 - KafkaKitabı okudu
Antonina Mironovna Lenkova..
Son derece tecrübeli bir sinir hastalıkları doktoru yaşımı öğrenince hayret etmişti:
"Yirmi dört yaşındaki bir gencin otonom sinir sistemi nasıl çöker! Hayatınızı nasıl sürdürmeyi düşünüyorsunuz siz?"
Gayet güzel yaşamayı düşündüğümü söyledim ona. Bir defa hayattaydım! Hayatta kalmayı ne çok istemiştim!
Sayfa 245 - KafkaKitabı okudu
Yalnızca ölüm değil, yaşam da büyük emek istiyor.
Sayfa 218 - KafkaKitabı okudu
Savaşta insanın ruhu yaşlanır.
Sayfa 196 - KafkaKitabı okudu
Benim savaşımın üç kokusu var: kan, kloroform ve tentürdiyot...
Sayfa 176 - KafkaKitabı okudu
"Savaştan temiz çıkmak zordur," ... Cehennemden yani.
Sayfa 105 - KafkaKitabı okudu
Nefret etmek ve öldürmek kadınlara göre işler değil. Bize göre değil...
Sayfa 53 - KafkaKitabı okudu