373
"... Hissedilmiş olan neyse, yaşanmış olan da odur. İnsan bir düşten de somut bir işten olduğu kadar yorgun dönebilir. En çok yaşadığımız zaman, çok düşündüğümüz zamandır..."
Sayfa 443Kitabı okuyor
377
"... Tepeden tırnağa belirsiz bir özlemim - ne geçmişe, ne geleceğe duyulan: Ben şimdiki zamanın bir özlemiyim, isimsiz, fazlasıyla uzamış, anlaşılamamış..."
Sayfa 448Kitabı okuyor
Neden insanlar böyle renksizleşiyorlar ?
Sayfa 120 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
Bir şeyi sevmekle ona sahip olmak aynı şey değildir.
Sayfa 69 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
Süprizler var oluşun çekirdeğidir.
Sayfa 154 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
İnsanın denge sağlayabilmesi için iki yolculuk yapması zorunlu. Dışarı ve içeri. Biri ötekine bağlı. Her çıkış aslında bir giriştir. Kapının kanadı her iki yana doğru açılır. Tek çıkış yolu giriştir. Bu dünyada ilerleyebilmek için insanın kendi içindeki kaynaklara dönmesi kaçınılmazdır.
Sayfa 62 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
339
"...Hiç konuşmadıysam, yazdığım içindi. Bana öyle geliyor ki var olanlar başka yerde, dağların ardında ve sanki ilk adımı atmaya bir cesaret etsek yapılacak upuzun yolculuklar var..."
Sayfa 412Kitabı okuyor
348
"Hiçbir şey, başkalarının şefkati kadar ağır gelmez insana - kin bile geçemez onu, çünkü kin şefkat gibi sürekli değildir. Ağır bir duygu olduğundan, içgüdüsel olarak onu daha seyrek, daha hafif hissetmeye çalışırız. Aşk ise kin kadar zalimdir. Her iki duygu da bizi arar, peşimizden gelir, bir türlü rahat bırakmaz... "
Sayfa 419Kitabı okuyor
Her şeyin bir mevsimi vardır, gökkubbenin altındaki her amacın bir zamanı vardır.
Sayfa 118 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
Buzdolabının kapısına artık resim takılmıyorsa, bilin ki bir şeyler bitmiştir. Çocuklarınız büyümüştür. Yıllar sonra tekrar resimler belirmeye başladığında, çocuklarınızın çocukları olmuş demektir.
Sayfa 9 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
353
"... Hava soğuk değildi, insanı sadece hayata yeniden başlama mecburiyeti üşütüyordu..."
Sayfa 424Kitabı okuyor