a
Auschwitz Toplama Kampı
Bilemezsiniz, ne acı vericiydi, bataklığın ve zayıflığın örttüğü, artık hiçbir şey hatırlatmayan sözlerle şarkı söyleyen o kısık sesler. Ölüler şarkı söylemez.
Sayfa 196 - Profil Kitap & II Keşke Hiç ÖğrenmeseydikKitabı okudu
Ölenlerin son sözlerini ailelerine aktaracak olanların, yani hayatta kalanların işlerini güçleştirdiklerini bilmiyorlardı. Aileler önemli sözler bekliyorlardı. Onları üzmek olmazdı. Son sözler destesine yakışmazdı bayağı kelimeler.
Sayfa 130 - Profil Kitap & I Hiçbirimiz Geri DönmeyeceğizKitabı okudu
Bir gölge kayarak çıkıyor karanlığın içinden, yerde kayıyor balçığın içinde ve mağaranın kapısına doğru koşuyor ve bu gölge başka gölgeleri uyandırıyor, onlar da kayıyorlar ve koşuyorlar ve güçlükle buluyorlar yollarını karanlıkta, yokluyorlar, duraksıyorlar, birbirlerine çarpıyorlar ve anlamsız sözler söylüyorlar.
Sayfa 70 - Profil Kitap & I. Hiçbirimiz Geri DönmeyeceğizKitabı okudu
Korku bir şimsekten bile kısa sürüyor ama yetiyor, varlığı bile bilinmeyen bir mutluluğa dokunmaya.
Sayfa 81 - Profil Kitap & I Hiçbirimiz Geri DönmeyeceğizKitabı okudu
Belki de delilik ettim. Hiç değilse hayatımda bir kere. Beni anlayabilecek misin bilmiyorum: Auschwitz'den dönme şansına kavuşabilmek ve sonra sanki hiçbir şey olmamış gibi yaşayabilmek...
Sayfa 318 - Profil Kitap & III Ömrümüzün ÖlçüsüKitabı okudu
Mutluluğun ipeksi suyu, yapışkan bir çamura, pis bir kar suyuna, iğrenç bir bataklığa dönüşüyordu.
Sayfa 303 - Profil Kitap & III. Ömrümüzün ÖlçüsüKitabı okudu
'Müslüman' tabiriyle neyi söz konusu ettiğimizi biliyor musunuz? Perişan, kendini bırakmış, hasta, bir deri bir kemik görünen ve fiziksel olarak daha fazla çalışamayan... işte böyle birisine 'Müslüman' deriz. Er ya da geç, genellikle kısa bir süre içinde, her 'Müslüman' gaz odasını boylar.
Sayfa 34 - Okuyan Us
