❝Etrafımdaki bütün bu insanlar, içinde öldüğüm bir çöl yaratıyorlar.❞
Gustave Flaubert
Mısır
Çocukken bozkırı sevmeyen ben büyüdükçe bozkıra aşık oldum. Şimdi de çöl içimde yer etmeye başladı. Kumlarını ellerime almak, onun ellerimden akışını izlemek ve durduramamak terapi gibi😇
El Taj yakınlarında yetişen
bir bitki var, bitkinin kalbi sökülüp çıkarılırsa, yerinde bitkisel bir ilaç oluşuyor. İnsan her sabah bu yitik kalbin
yerinde oluşan sıvıyı içebilir. Şu ya da bu nedenle kuruyup ölene kadar, yıl boyunca sürekli çiçek açıyor bu bitki.
Çölde her duygu daha derin bir anlam ve değer kazanır
Çölde insan, yokluk duygusunu
avuçlarının içinde tutmaya çalışır, bu duygunun sudan daha değerli olduğunu bilir.
Sensizlik Çölün Kaderi, Çöl Kaderine Razı...
Bulanık suların durulması için sükûnet nasıl elzemse insan için de inzivaya çekilmek, bulanık düşüncelerden kurtulmak için yegâne yoldur.
Sayfa 47Kitabı okudu
"Belki de Tanrı çölü, insanlar hurma ağaçlarını görünce sevinsinler diye yarattı," diye düşündü.
Sayfa 109Kitabı okudu
Ama çok öylesine geniş ve ufuk öylesine uzaklarda ki, insan kendini küçücük hissediyor ve susuyor, ağzını açamıyor.
Sayfa 94Kitabı okudu
Mekkeliler neden çocuklarını sütanneye veriyorlardı?
Çöl insanı, çadır bozarak geçmiş zamanı silebiliyordu; zamanı ve yeri henüz belirlemediği için yarın bir hüsran olarak görünmüyordu. Fakat şehirli insan bir mahpustu. Onun bir yerde sürekli kalmak zorunda oluşu her şeyi çürütüyor ve -dün, bugün, yarını- zamanın gayesi haline getiriyordu. Şehirler bozulma yerleriydi. Şapşallık ve tembellik onların duvarları arasına gizlenmiş ve insanın uyanık ve tetikte oluşunu köreltmek için hazır bekliyorlardı. Orada her şey, hatta insanın sahip olduğu en önemli özellik olan dil bile bozuluyordu.
Sayfa 45
"çölde en yavaş geçen şey zamandır ve en az değişen de yaşamdır."
Kehribar Geçidi
Çölün aşka bahanesi var. Yoksa çölün baha nesi var?
Sayfa 370 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
