Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Profil
Kayıp anneleri:
“Sabah vakti geride kalırken umudum yavaş yavaş tükeniyor. Öğlen olduğunda ölüyorum. Akşama doğru diriliyorum. O zaman geleceğine yeniden inanıyor ve masaya onun için bir tabak koyuyorum, ama o yeniden ölüyor ve gece olduğunda umudum tamamen tükenmiş olarak uyuyakalıyorum. Uyanıyor ve hayatta olduğunu hissediyorum..."
Sayfa 28 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
Plaza de Mayo anneleri..
“Kendi evlatları tarafından dünyaya getirmiş kadınlar.”
Sayfa 28 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
Reklam
Dayîke semiyê ..... Orta yerinde cumartesi Anneleri...:(
Kadınları doğuştan barışçıl canlılar diye göstermenin alemi yok. Ölen kendi oğlu, kocası, kardeşi olmadığı sürece, hiçbir kadının savaş karşıtı olmadığını... anlıyor insan. Yoksa, "Cumartesi Anneleri"nin yanı çok kalabalık olurdu.
“Aslında oğlunun ölmediğini, bir yerlerde yaşadığını bakıp usanmadan umut edişini şimdi şimdi anlıyorum. Kayıp ne demek ki zaten?”
Sayfa 55 - Jaguar KitapKitabı okudu
Cumartesi Anneleri..
“Birini arayan insanlarda bir şey olduğunu fark etmeye başladım; bedenlerinde, gözlerinin, ağızlarının yakınlarında acı, kin ve bekleyiş karışımı bir iz, bir şey vardı. Geri dönmeyen o insanların yuvalandığı kırık dökük bir yer.”
Sayfa 30 - Can YayınlarıKitabı okudu
Destên xwe dirêj bike, evina min , ez sar im, tirsa min ji mêj ve ji bejna min derbas bûye. Ez di wî temenî de mam ku şevekê ez jê hatim girtin, diya min dîsa li navnîşanên çewt gazî min dike, bi kîn memikên xwe jêkir, bavê min piştî wê şevê nimêjê ji bîr kir. Gerdena ku min ji te re kirî mîna şagirtên min di destên min de ye, hestiyên min niha bûne gerdeniyek xemgîn li stûyê hindîyekî. Êdî ne xweda porê xwe şîn dike, ne dayîk li van axan zarokek çêdike. Uzat ellerini sevgilim, üşüyorum, korkularım boyumu çoktan aştı. ben bir gece vakti alındığım yaşta kaldım, annem yine yanlış adreslerde arıyor beni göğüslerini keserek hınçla, babam namaz kılmayı unuttu o geceden sonra. sana aldığım hızma avuçlarımda duruyor göz bebeklerim gibi, kemiklerim bir Kızıldereli’nin boynunda kederli bir kolye şimdi. artık hiçbir tanrıça saçını uzatmıyor, hiçbir anne çocuk doğurmuyor bu topraklarda.