Dengbejler o yanık sesleriyle, her zamankinden daha fazla söylemeye, öfkeyi acıyı, hüznü, ayrılığı, gurbeti, çaresizliği, ezikliği anlatmaya başlamıştı.
Tek sığınak dengbej, tek teselli dengbejin anlatan dengi olmuştu yine .
"Hêsîr û dîlê destê misto kemal qanûna terse giran î bira
Welatê xerîbiyê derdekî pûç û bê derman î bira
Hela bala xwe bidê heya dinya xweş ava be keder û keser û mereqa me hemiyan î bra"