Şimal Yıldızı gibi parıldar çehren
Şarkılar seni söyler, bülbüller seni şakır Elifce
Sükût
Yârin bir soylu şarkısı
Yârin bir bakışı
Yârin eşsiz ruhu
Nereden girdin gönlüme sen
Bu serkeş gönlüm senden vazgeçmez.
Çilekeş olsa da serkeş gönül seni ister.
Gönül canandan vazgeçmez.
Serkeş gönlüm uslanmak nedir bilmez
Sen bakışınla toprağıma can veren
Ben bakışınla sende hayat bulan
Sen gözlerinle ruhumu dirilten
Ben gözlerinde meçhule giden kaybolan
Menzil’de sen varsın
Menzil bana uzak.
Ah ne büyük dert hem sana yakın,
hem de sana uzak olmak.
Efsunlu endamın beni benden etti.
Bir “münzevi” idim sayende oldum divane deli
Sen, kâinatın kıskandığı
Nuruaynımsın
Senin şavkın
Ay’ın şavkından daha parlak
Bana şimdi her bakış senin bakışın
Her bir çift göz senin efsunlu gözlerindir.
Gönül otağıma aşkını iplik iplik dokuyan sensin
Senin âhû gözlerinde nice canlar başlar
Nice canlar biter âhû gözlüm.
Maral Ana gibi bir bakışınla
Canıma can katıyorsun âhû bakışlım